The Second Epistle of John
Believer’s Bible Commentary
by
William MacDonald
Dowlatabad Building in Yazd
مقدمه
«نامه دوم يوحنا چهره تازه‌اي از يوحناي رسول به دست مي‌دهد: او را به عنوان شبان جان‌هاي منفرد به ما نشان مي‌دهد... چه اين رساله به يك كليساي محلي نوشته شده باشد يا ... به يك خانم مسيحي، ...كاملاً پيدا است كه به خاطر شخص خاصي است كه يوحناي رسول بسيار به او علاقه داشته كه اين نامه را برايش فرستاده است.» — اي. پلومر ( A. Plummer )
الف) جایگاه منحصر به فرد در میان کتب مقدس
اين نامه كوتاه به همراه سوم يوحنا همه‌ی چيزي است كه ما از مكتوبات شخصي يكي از محبوبترين مقدسين اوليه، يوحناي رسول داريم.
گاهي اوقات، مسيحيان راجع به اين امر بحث مي‌كنند كه چگونه بايد نسبت به ديگران «باز» يا «بسته» باشند، خصوصاً نسبت به كساني كه ادعا مي‌كنند مسيحي هستند. دوم و سوم يوحنا به اين سئوال كاربردي جواب مي‌دهد. دوم يوحنا اهميت حفظ خانه‌ی ما (كليساي خانگي) در برابر جملات بدعتكاران را نشان مي‌دهد؛ سوم يوحنا ما را به داشتن يك روش كارداني باز براي مسافرت مبشرين و واعظين دعوت مي‌كند.
ب) نویسنده
شواهد خارجي براي دوم يوحنا ضعيف‌تر از اول يوحنا است و بدون شك اين به دليل كوتاه بودن و ماهيت شخصي‌اش مي‌باشد. آيرينوس از آن نقل قول كرده است، ولي مثل نقل قولهاي ديگران، تفكر اين است كه مربوط به اول يوحنا هستند (تقصيمات باب و آيه قرنها بعد اضافه شد).اوريجن نسبت به اين رساله شك داشت ولي كلمنت و ديونيسيوس هر دو از اسكندريه از آن به عنوان رساله يوحنا نقل قول كرده‌اند. سيبريان به طور واضح از آيه ۱۰ به عنوان نوشته يوحناي رسول نقل قول كرده است.
شواهد داخلي شامل اين حقيقت هستند كه سبك و لغات اين نامه با انجيل چهارم و رسالات اول و سوم يوحنا سازگاري دارد. اگر چه حتي دوم و سوم يوحنا آغاز متفاوتي نسبت به اول يوحنا دارند، آنقدر به هم شباهت دارند كه عده كمي اين حقيقت را رد مي‌كنند كه همه‌ی اين رسالات را يك دست و آن هم در يك زمان نزديك نوشته است.
هيچ دليلي محكمي براي شك كردن به روايات تصديق شده رساله‌ی دوم يوحناي رسول وجود ندارد (به مقدمه اول يوحنا براي جزئيات بيشتر مراجعه كنيد).
ج) تاریخ نگارش
چنانچه در مورد اول يوحنا اين امر صادق بود، دو زمان ممكن براي اين رساله وجود دارد يا بايد زماني در حدود ۶۰ ميلادي (قبل ويراني اورشليم) را در نظر بگيريم و يا حدود ۸۵ - ۹۰ ميلادي. اگر نظريه اول را بپذيريم اين نامه از اورشليم نوشته شده است؛ اگر دومي را بپذيريم، اين نامه از افسس، جاني كه يوحناي رسول پير و سالخورده روزهاي پاياني خود را در آن سپري كرد، نوشته شده است.
د) زمینه و موضوع
پيش زمينه‌ی اين رساله خدمت گسترده‌ی واعظين سيار در كليساي اوليه است كه هنوز هم در بعضي مكانهاي جهان مرسوم است. اين مبشرين و خادمين كلام از مهمان‌نوازي، خوراك و بعضي وقتها پول در خانه‌هاي مسيحيان و جماعت ايمانداري كه ملاقات مي‌كردند بهره‌مند مي‌شدند. خوشبختانه، معليمين كذبه و شالاتانهاي مذهبي سريعاً در همان قدم اول شناخته مي‌شدند چون در پي سود و پخش كردن بدعتهاي خود بودند مثل گنوسي‌ها (به مقدمه اول يوحنا نگاه كنيد).
اگر در قرن اول هشدار بر ضد بدعتكاران و كساني كه از مذهب سوء استفاده مي‌كردند مهم بود، اگر يوحناي رسول امروز در ميان ما بود راجع به فرقه‌ها و فرهنگها و مذاهب كاذب اين روزگار چه مي‌گفت؟
محتواي اصلي دوم يوحنا اين است كه ما نبايد با هر شخصي كه در مورد شخصيت خداوند ما عيسي مسيح مطالب نادرستي را پخش مي‌كند همكاري و دوستي داشته باشيم (آيات ۱۰،۱۱).
رساله دوم يوحنا
تفسیر کتاب مقدس برای ایماندارن
ویلیام مک دونالد
The Second Epistle of John
Believer’s Bible Commentary
by
William MacDonald
مقدمه
«نامه دوم يوحنا چهره تازه‌اي از يوحناي رسول به دست مي‌دهد: او را به عنوان شبان جان‌هاي منفرد به ما نشان مي‌دهد... چه اين رساله به يك كليساي محلي نوشته شده باشد يا ... به يك خانم مسيحي، ...كاملاً پيدا است كه به خاطر شخص خاصي است كه يوحناي رسول بسيار به او علاقه داشته كه اين نامه را برايش فرستاده است.» — اي. پلومر ( A. Plummer )
الف) جایگاه منحصر به فرد در میان کتب مقدس
اين نامه كوتاه به همراه سوم يوحنا همه‌ی چيزي است كه ما از مكتوبات شخصي يكي از محبوبترين مقدسين اوليه، يوحناي رسول داريم.
گاهي اوقات، مسيحيان راجع به اين امر بحث مي‌كنند كه چگونه بايد نسبت به ديگران «باز» يا «بسته» باشند، خصوصاً نسبت به كساني كه ادعا مي‌كنند مسيحي هستند. دوم و سوم يوحنا به اين سئوال كاربردي جواب مي‌دهد. دوم يوحنا اهميت حفظ خانه‌ی ما (كليساي خانگي) در برابر جملات بدعتكاران را نشان مي‌دهد؛ سوم يوحنا ما را به داشتن يك روش كارداني باز براي مسافرت مبشرين و واعظين دعوت مي‌كند.
ب) نویسنده
شواهد خارجي براي دوم يوحنا ضعيف‌تر از اول يوحنا است و بدون شك اين به دليل كوتاه بودن و ماهيت شخصي‌اش مي‌باشد. آيرينوس از آن نقل قول كرده است، ولي مثل نقل قولهاي ديگران، تفكر اين است كه مربوط به اول يوحنا هستند (تقصيمات باب و آيه قرنها بعد اضافه شد).اوريجن نسبت به اين رساله شك داشت ولي كلمنت و ديونيسيوس هر دو از اسكندريه از آن به عنوان رساله يوحنا نقل قول كرده‌اند. سيبريان به طور واضح از آيه ۱۰ به عنوان نوشته يوحناي رسول نقل قول كرده است.
شواهد داخلي شامل اين حقيقت هستند كه سبك و لغات اين نامه با انجيل چهارم و رسالات اول و سوم يوحنا سازگاري دارد. اگر چه حتي دوم و سوم يوحنا آغاز متفاوتي نسبت به اول يوحنا دارند، آنقدر به هم شباهت دارند كه عده كمي اين حقيقت را رد مي‌كنند كه همه‌ی اين رسالات را يك دست و آن هم در يك زمان نزديك نوشته است.
هيچ دليلي محكمي براي شك كردن به روايات تصديق شده رساله‌ی دوم يوحناي رسول وجود ندارد (به مقدمه اول يوحنا براي جزئيات بيشتر مراجعه كنيد).
ج) تاریخ نگارش
چنانچه در مورد اول يوحنا اين امر صادق بود، دو زمان ممكن براي اين رساله وجود دارد يا بايد زماني در حدود ۶۰ ميلادي (قبل ويراني اورشليم) را در نظر بگيريم و يا حدود ۸۵ - ۹۰ ميلادي. اگر نظريه اول را بپذيريم اين نامه از اورشليم نوشته شده است؛ اگر دومي را بپذيريم، اين نامه از افسس، جاني كه يوحناي رسول پير و سالخورده روزهاي پاياني خود را در آن سپري كرد، نوشته شده است.
د) زمینه و موضوع
پيش زمينه‌ی اين رساله خدمت گسترده‌ی واعظين سيار در كليساي اوليه است كه هنوز هم در بعضي مكانهاي جهان مرسوم است. اين مبشرين و خادمين كلام از مهمان‌نوازي، خوراك و بعضي وقتها پول در خانه‌هاي مسيحيان و جماعت ايمانداري كه ملاقات مي‌كردند بهره‌مند مي‌شدند. خوشبختانه، معليمين كذبه و شالاتانهاي مذهبي سريعاً در همان قدم اول شناخته مي‌شدند چون در پي سود و پخش كردن بدعتهاي خود بودند مثل گنوسي‌ها (به مقدمه اول يوحنا نگاه كنيد).
اگر در قرن اول هشدار بر ضد بدعتكاران و كساني كه از مذهب سوء استفاده مي‌كردند مهم بود، اگر يوحناي رسول امروز در ميان ما بود راجع به فرقه‌ها و فرهنگها و مذاهب كاذب اين روزگار چه مي‌گفت؟
محتواي اصلي دوم يوحنا اين است كه ما نبايد با هر شخصي كه در مورد شخصيت خداوند ما عيسي مسيح مطالب نادرستي را پخش مي‌كند همكاري و دوستي داشته باشيم (آيات ۱۰،۱۱).