Persian Scripture

۱۳. خطابه پادشاه بر كوه زیتون (باب‌های ۲۴-‏۲۵)

باب‌های ۲۴ و ۲۵ خطابه كوه زیتون را در بر دارد. به این دلیل كه این اعلامیه مهم بر فراز كوه زیتون ارائه گردید. خطابه كلاً پیشگوئی مآبانه می‌‌باشد؛ و از پیش به دوران رنج و عذاب و ظهور دوم خداوند اشاره می‌‌نماید. این خطابه نه به طور اختصاصی بلكه در درجه اول به ملت اسرائیل مربوط می‌‌شود. واضح است كه مكان فلسطین می‌‌باشد؛ به طور مثال، «بگذارید كسانی كه در یهودیه هستند به كوه‌ها بگریزند.» (۲۴‌:‏۱۶) و موقعیت انسانی مشخصاً یهودیان می‌‌باشند. به طور مثال، «دعا كنید كه فرار شما… در روز سبت نباشد.» (۲۴‌:‏۲۰) اشاره به برگزیدگان (۲۴‌:‏۲۲) باید برگزیدگان یهودی خدا، تلقی شود، نه كلیسا. همان گونه كه ما نشان خواهیم داد، كلیسا در هیچیك نه در پیشگوئی‌‌ها و نه در مثل‌‌های خطابه یافت نمی‌‌شود.

الف) عیسی ویرانی معبد را پیشگوئی می‌‌کند (۲۴:‏۱-‏۲).

خطابه با این جمله مهم كه عیسی خارج شد و معبد را ترك نمود آغاز می‌‌شود. این حركت از این نظر كه او بیان نمود، «… خانه شما ویران و به شما واگذار می‌‌شود.»(۲۳‌:‏۳۸) بسیار حائز اهمیت است. و ما را بیاد توصیف حزقیال از ترك نمودن جلال از معبد می‌‌اندازد (حزقیال ۹‌:‏۳؛ ۱۰‌:‏۴؛ ۱۱‌:‏۲۳).

شاگردان از خداوند خواستند كه زیبایی معماری معبد را با آنان تحسین نماید. ذهن آنها بجای مطالب ابدی با موضوعاتی گذرا اشغال شده بود. و توجهشان به جای ماده به سایه‌‌ها جلب شده بود. عیسی اخطار نمود كه ساختمان چنان كامل ویران خواهد شد كه حتی سنگی بر سنگی باقی نخواهد ماند. تیتوس بیهوده سعی نمود كه معبد را نجات دهد، اما سربازان او آن را به آتش كشیدند، و پیشگوئی مسیح به انجام رسید. هنگامی كه آتش تزئینات طلایی را ذوب نمود، فلز ذوب شده بین سنگها جریان یافت و سربازان برای دسترسی به آنها همانطور كه خداوند ما پیشگوئی نموده بود سنگها را دانه دانه كنار زدند. این داوری در سال ۷۰ میلادی هنگامی كه رومیان تحت فرماندهی تیتوس اورشلیم را غارت نمودند انجام گردید.

ب) نیمه اول رنج و عذاب (۲۴‌:‏۳-‏۱۴)

۲۴‌:‏۳ پس از اینكه عیسی به كوه زیتون رسید، شاگردان به طور خصوصی نزد او آمدند و از او سه پرسش نمودند:‏

۱. چه موقع این وقایع اتفاق خواهند افتاد؛ چه موقع معبد ویران خواهد شد؟

۲. نشانه‌ی آمدن وی چه خواهد بود؛ یعنی چه واقعه‌ی ماوراءطبیعه قبل از بازگشت او به زمین برای برقراری پادشاهی او رخ خواهد داد؟

۳. نشانه‌ی پایان این عصر چیست؛ یعنی چه واقعه‌‌ای قبل از پادشاهی باشكوه او پایان عصر را بلادرنگ اعلام می‌‌نماید؟ (دومین و سومین پرسش اساساً یكسان می‌‌باشند.)

ما باید به خاطر بسپاریم كه افكار این شاگردان یهودی در حول محور عصر پرشكوه مسیح بر زمین می‌‌چرخید. آنها دوباره آمدن مسیح برای كلیسا فكر نمی‌‌كردند؛ آنها در مورد این مرحله از آمدن او اگر هم اطلاعی داشتند بسیار كم بود. انتظار آنها از آمدن وی در جلال و قدرت بود تا دشمنان خود را منهدم نماید و بر جهان فرمانروایی نماید.

همچنین این مطلب باید برای ما روشن باشد كه آنها در مورد پایان جهان سخن نمی‌‌گفتند (چنان که در بعضی ترجمه‌‌ها می‌‌بینیم) بلکه درباره پایان عصر (یونانی:‏ aioun) سخن می‌‌گفتند.

به اولین پرسش آنها مستقیماً پاسخ داده نمی‌‌شود. بجای آن به نظر می‌‌رسد كه منجی محاصره اورشلیم در سال ۷۰ میلادی (نگاه كنید به لوقا ۲۱‌:‏۲۰-‏۲۴) را با محاصره‌‌ای مشابه كه در روزهای بعدی رخ می‌‌دهد بهم آمیخته است. در مطالعه پیشگوئی، ما اغلب مشاهده می‌‌نمائیم كه خداوند تقریبا به شكلی نامحسوس و تدریجی از یك انجام زود هنگام و ناتمام به انجام نهایی بعدی می‌‌پردازد.

دومین و سومین پرسش‌‌ها در آیات۴-‏۴۴ باب ۲۴ پاسخ داده می‌‌شود. این آیات دوران هفت سال رنج و عذاب را قبل از ظهور پرجلال مسیح توصیف می‌‌نماید. اولین سه سال و نیم در آیات ۴-‏۱۴ توصیف شده‌‌اند. و سه سال و نیم نهایی كه رنج و عذاب عظیم و زمان رنج یعقوب؛ (ارمیا ۳۰‌:‏۷) زمان رنج بی‌سابقة زمینیان خواهد بود.

اكثر شرایطی كه مشخصه اولین نیمه دوران رنج و عذاب است تا حدی در سراسر تاریخ بشر وجود داشته است اما در طی دورانی كه راجع به آن بحث می‌‌نمائیم در شكلی بسیار شدیدتر نمایان خواهد شد. به كسانی كه در كلیسا هستند وعده‌ی ‌رنج و عذاب داده شده است. (یوحنا ۱۶‌:‏۳۳) لیكن با رنج و عذابی كه نثار دنیایی كه پسر خدا را انكار نمود می‌‌شود تفاوت دارد.

ما معتقدیم كه كلیسا از جهان خارج خواهد شد. (۱ تسالونیكیان ۴‌:‏۱۳-‏۱۸) قبل از اینكه روز خشم خداوند آغاز شود. (۱ تسالونیكیان ۱‌:‏۱۰؛ ۹:‏۵؛ ۲-‏تسالونیكیان ۲‌:‏۱-‏۱۲؛ مكاشفه ۳‌:‏۱۰).

۲۴‌:‏۴-‏۵ در خلال نیمه اول دوران جفا، مسیح‌‌های دروغین بسیاری ظاهر خواهند شد که مردمان بسیاری را گمراه خواهند نمود. ظهور این همه فرقه‌‌های دروغین در دوران ما شاید مقدمه‌‌ای بر این امر باشد، اما همه آن نیست. این رهبران مذهبی دروغین یهودیانی خواهند بود که ادعای مسیح بودن می‌‌کنند.

۲۴‌:‏۶-‏۷ همچنین درباره جنگها خواهید شنید و خبر جنگها به گوشتان خواهد رسید. ملتی علیه ملت دیگر برخواهد خ‌است، و پادشاهی علیه پادشاهی دیگر. فكر كردن به این مطلب كه ما اكنون انجام پیشگوئی‌‌ها را مشاهده می‌‌كنیم آسان است، اما چیزی كه ما مشاهده می‌‌كنیم با مقایسه با چیزی كه در پیش داریم بسیار معتدل و ملایم است. در واقع، اتفاق بعدی در برنامه‌‌ریزی زمان‌‌بندی خدا خلسه روحانی كلیسا است. (یوحنا ۶ – ۱:‏۱۴؛ ۱-‏قرنتیان ۵۷ – ۵۱:‏۱۵) هیچ پیشگوئی قبل از آن به انجام نخواهد رسید. پس از اینكه كلیسا خلع گردید ساعت پیشگوئی خدا آغاز می‌‌شود و این شرایط بسرعت خود را ظاهر می‌‌سازند. قحطی‌ها، زلزله‌‌ها و اتفاقات مرگبار در قسمت‌‌های مختلف زمین رخ خواهند داد. حتی امروز زنگ خطر هیولای قحطی به سبب انفجار جمعیت برای رهبران جهان به صدا درآمده است. اما این فاجعه با كمبودهایی كه به علت جنگها پدید می‌‌آید تشدید خواهد شد.

زلزله‌‌ها، توجه روزافزون جهانیان را جلب نموده است. نه تنها آن زلزله‌‌هایی كه در حال حاضر رخ می‌‌دهند بلكه آنهائی كه در آتیه رخ خواهند داد. دگر بار ذكر می‌‌كنیم كه همگی این رخدادها مانند كاه‌‌هایی هستند در دست باد، و به انجام رسیدن واقعی تمامی سخنان منجی نمی‌‌باشند.

۲۴‌:‏۸ آیه ۸ به وضوح این دوره را به عنوان سرآغاز اندوه مشخص می‌‌نماید. طلوع نابسامانی و آشوبی كه نظم جدیدی را تحت فرمانروایی پادشاه مسیح موجب خواهد شد.

۲۴‌:‏۹-‏۱۰ ایمان‌‌داران وفادار در طول دوره رنج و عذاب آزمایش‌‌های عظیم شخصی را تجربه خواهند نمود. ملت‌‌ها مبارزات تلخ و شدید انزجار را علیه تمامی كسانی كه نسبت به او صادق می‌‌باشند رهبری می‌‌كنند. آنها نه تنها در دادگاه‌های مدنی و مذهبی محاكمه می‌‌شوند (مرقس ۱۳‌:‏۹) بلكه اكثر آنها به علت اجتناب از اظهار توبه و ندامت به شهادت خواهند رسید. در حالی كه چنین محاكمه‌‌ای در طول دوران شهادت دادن مسیحیان اتفاق افتاده است به نظر می‌‌رسد این مطلب اشاره‌‌ای خاص دارد به ۱۴۴.۰۰۰ ایمان‌‌دار یهودی كه دارای ماموریتی خاص در طول این دوره می‌‌باشند.

بسیاری ترجیح می‌‌دهند كه مرتد شده تا رنج بكشند و بمیرند. اعضای خانواده علیه افراد فامیل و بستگان خود سخن‌‌چینی نموده و آنها را به دستان ستمگران دَدمنش تسلیم می‌‌كنند.

۲۴‌:‏۱۱ پیامبران دروغین بسیاری برخاسته و مردم بسیاری را گمراه می‌‌كنند. این پیامبران را نباید با مسیح‌‌های دروغین آیه ۵ اشتباه گرفت. پیامبران دروغین ادعا می‌‌كنند كه سخنگویان خدا می‌‌باشند. بدو طریق می‌‌توان آنها را تشخیص داد:‏ پیشگوئی‌‌های آنها همیشه اتفاق نمی‌‌افتد؛ و تعالیم آنها همواره بشر را از واقعیت خدا دور می‌‌سازد. ذكر پیامبران دروغین جمله‌ی (گفته‌ی) ما را كه رنج و عذاب دارای مشخصه‌ی یهودی می‌‌باشد تأیید می‌‌نماید. پیامبران دروغین با ملت اسرائیل پیوند دارند؛ در كلیسا خطر از طرف معلم‌‌های دروغین ما را تهدید می‌‌نماید. (۲-‏پطرس ۲‌:‏۱)

۲۴‌:‏۱۲ با لگام گسیختگی و شرارت، محبت و عاطفه‌ی بشری كمتر و كمتر آشكار می‌‌شود. اعمال غیرمحبت‌‌آمیز بین مردم عادی می‌‌شود.

۲۴‌:‏۱۳ «اما كسی كه تا پایان بماند نجات خواهد یافت.» البته واضح است كه این مطلب به آن معنی نیست كه روح و روان‌‌های انسانها در آن هنگام به علت پایداری آنها نجات خواهند یافت؛ رستگاری و نجات همواره در كتاب مقدس به عنوان عطیه‌‌ای از فیض خدا كه با ایمان به مرگ موقت و رستاخیز مسیح دریافت شده، معرفی می‌‌شود. و نیز بدین معنی نمی‌‌باشد كه تمامی كسانی كه پایداری نموده‌‌اند دچار صدمات جسمی نمی‌‌گردند؛ ما هم اكنون دریافتیم كه بسیاری از ایمان‌‌داران شهید خواهند شد. (آیه ۹) این یك بیان كلی است كه كسانی كه مقاومت می‌‌كنند و آزار و ستم‌‌گری را تحمل می‌‌نمایند، بدون اینكه از دین خود برگردند هنگام تجلی دوم مسیح نجات می‌‌یابند. هیچ كس نباید تصور نماید كه ارتداد وسیله‌‌ای برای فرار یا دست‌‌یابی به امنیت است. تنها كسانی كه ایمان واقعی دارند نجات خواهند یافت. با وجودی كه حفظ ایمان ممكن است افت و یا وقفه‌‌ای داشته باشد اما همواره خصوصیت مداومت را دربر دارد.

۲۴‌:‏۱۴ در طول این دوره، بشارت پادشاهی در سراسر جهان به عنوان شهادتی برای همه‌ی ملت‌‌ها اعلام خواهد شد. همان گونه كه در یادداشت‌‌های آیه ۴‌:‏۲۳ توصیف شد، بشارت پادشاهی، خبرخوش آمدن مسیح و برقرار نمودن پادشاهی او روی زمین است و كسانی كه او را با ایمانشان پذیرفته‌‌اند در طول دوران رنج و عذاب از بركات پادشاهی هزاره او بهره‌‌مند خواهند شد.

اغلب از آیه ۱۴ برای نشان دادن این مطلب كه مسیح به علت وجود قبایل بسیاری كه هنوز خبرخوش را نشنیده‌‌اند، نمی‌‌توانست هر آن كه اراده نماید به كلیسای خویش بازگردد، استفاده‌ی نابجا می‌‌شود. این مشكل هنگامی رفع می‌‌شود كه ما درك نمائیم كه این مطلب اشاره دارد به آمدن وی با قدیسین خود نه برای قدیسین خود. و باز اشاره دارد به خبرخوش یا بشارت پادشاهی، نه بشارت فیض خدا. (نگاه كنید به یادداشت‌‌های آیه ۴‌:‏۲۳)

توازن شگفت‌‌انگیزی بین وقایعی كه در آیات ۳-‏۱۴ و مکاشفه ۹‌:‏۱-‏۱۱ ذكر شده است وجود دارد. سوار اسب سفید – مسیح دروغین؛ سوار اسب سرخ – جنگ؛ سوار اسب سیاه – قحطی؛ سوار اسب پریده رنگ – اتفاقات مرگبار یا مرگ بودند. روان‌‌های زیر محراب شهدا هستند. وقایع توصیف شده در مكاشفه ۶‌:‏۱۲-‏۱۷ به وقایع توصیف شده در متی ۲۴‌:‏۱۹-‏۳۱ ربط دارند.

پ) رنج و عذاب عظیم (۲۴‌:‏۱۵-‏۲۸)

۲۴‌:‏۱۵ در این نقطه ما به میانه‌ی رنج و عذاب می‌رسیم. ما این مطلب را با مقایسه آیه ۱۵ با دانیال ۹‌:‏۲۷ دریافتیم. دانیال پیشگوئی نمود كه در میانه هفتادمین هفته، یعنی در پایان دوره سال و نیم، تصویری بت‌‌پرستانه در مكان مقدس برپا می‌‌شود؛ یعنی، معبد اورشلیم و بر تمامی انسانها امر می‌‌شود كه این بت مشمئز كننده را پرستش نمایند. سرپیچی از انجام این‌كار مجازات مرگ را بدنبال داشت (مكاشفه ۱۳‌:‏۱۵).

«بنابراین هنگامی كه شما آنچه را كه دانیال نبی از آن به عنوان «مكروه ویرانی» سخن گفته بود، كه در مكان مقدس برپا شده، می‌‌بینید.» (هر كس می‌شنود، بگذارید درك كند) … برپایی بت نشانه‌‌ای خواهد بود برای كسانی كه كلام خدا را می‌‌دانند كه رنج و عذاب عظیم شروع شده است. دقت كنید كه خداوند می‌‌خواهد كسی كه پیشگوئی را می‌‌خواند آن را درك نماید.

۲۴‌:‏۱۶ كسانی كه در یهودیه می‌‌باشند باید به كوهستان‌‌ها بگریزند. در منطقه اورشلیم هر كس كه از تعظیم نمودن به تمثال خودداری ورزد بسرعت شناسایی می‌‌شود.

۲۴‌:‏۱۷-‏۱۹ نهایت عجله الزامی است. اگر مردی بر بام خانه‌‌اش نشسته است، باید همه دارایی خود را پشت سر رها نماید. زمانی كه برای جمع‌آوری مایملك صرف می‌‌شود ممكن است تفاوت بین مرگ و زندگی باشد. مردی كه در مزرعه كار می‌‌كند نباید برای برگرفتن لباسهای خود هر جایی كه آنها را رها كرده بازگردد. زنان آبستن و مادران شیرده مورد آسیب خاصی قرار می‌‌گیرند، زیرا برای آنها فرار سریع مشكل است.

۲۴‌:‏۲۰ ایمان‌‌داران باید دعا كنند كه این بحران در زمستان با خطرات سفر در این فصل رخ ندهد، و همچنین دعا كنند كه در روز سبت دچار نگردند زیرا مسافتی كه آنها براساس شریعت می‌‌توانند طی كنند محدود است. (خروج ۱۶‌:‏۲۹) سفر روز سبت برای رهانیدن آنها از منطقه خطر كافی نمی‌‌باشد.

۲۴‌:‏۲۱ «زیرا در آن زمان چنان مصیب عظیمی روی خواهد داد كه مانندش از آغاز جهان تاكنون روی نداده و هرگز نیز روی نخواهد داد.» این توصیف؛ این دوره را از تمامی بازجویی‌‌ها، قتل عام‌‌ها، كشتار یهودیان، پاكسازی‌‌ها و نسل‌كشی‌‌های تاریخ جدا می‌‌كند. این پیشگوئی نمی‌‌توانست توسط هیچ ظلم و جور قبلی به انجام برسد، زیرا به وضوح بیان شده كه تا دومین تجلی مسیح به پایان خواهد رسید.

۲۴‌:‏۲۲ رنج و عذاب (مصیبت) آنقدر شدید خواهد بود كه مگر اینكه آن روزها كوتاه‌‌تر شوند، هیچكس زنده نمی‌‌ماند این بدان معنی نیست كه رنج و عذاب عظیم، كه مشخصه‌ی آن این است كه سه سال و نیم طول می‌‌كشد، كوتاه خواهد شد. احتمالاً این معنا را القاء می‌‌نماید كه خدا به شكلی معجزه‌‌آسا ساعات روز را كه در طی آن اكثر جنگیدن‌‌ها و قتل عام نمودن‌‌ها رخ می‌‌دهد، كوتاه می‌‌نماید. برای برگزیدگان (كسانی كه عیسی را پذیرفته‌‌اند) خداوند تاریكی زودهنگام را به تعویق می‌‌اندازد.

۲۴‌:‏۲۳-‏۲۶ آیات ۲۳ و ۲۴ شامل هشدارهای جدید علیه مسیح‌‌ها و پیامبران دروغین می‌‌باشد. در این جو بحرانی، گزارش‌‌هایی در جریان و گردش خواهند بود كه مسیح در نقطه‌‌ای (مكانی) سری می‌‌باشد. از چنین گزارش‌‌هایی برای بدام انداختن كسانی كه به طور صادقانه و عاشقانه در جستجوی مسیح می‌‌باشند استفاده می‌‌شود. بنابراین خداوند به تمامی شاگردان هشدار می‌‌دهد كه گزارش‌‌هایی را كه در مورد ظهور محلی و سری می‌‌شنوند باور نكنند. حتی كسانی كه معجزاتی انجام می‌‌دهند لزوما از طرف خدا نمی‌‌باشند؛ این معجزات می‌‌توانند منشائی شیطانی داشته باشند. به انسان گناهكار نیروی شیطانی داده می‌‌شود تا معجزاتی را انجام دهد. (۲-‏تسالونیكیان ۲‌:‏۹-‏۱۰)

۲۴‌:‏۲۷ تجلی مسیح محرز – ناگهانی، عمومی و پرجلال خواهد بود. مانند صاعقه در یك لحظه و كاملاً واضح و قابل دیدن برای همگان اتفاق خواهد افتاد.

۲۴‌:‏۲۸ هیچ‌‌گونه فساد اخلاقی نمی‌‌تواند از خشم و داوری بگریزد. «زیرا هر كجا كه لاشه‌ای باشد، عقاب‌‌ها در آنجا گرد آیند.» لاشه‌‌ها یهودی‌‌گری مرتد، عالم مسیحیت و كل نظم جهان می‌‌باشند كه علیه خدا و مسیح او میثاق بسته‌‌اند. عقاب‌‌ها یا لاشخورها مشخصه‌ی داوری خدا می‌‌باشند كه در رابطه با ظاهر شدن مسیح فروافكنده خواهند شد.

ت) تجلی دوم (۲۴:‏۲۹-‏۳۱)

۲۴‌:‏۲۹ با نزدیكی مصیبت عظیم، آشوب‌‌ها و اغتشاشات وحشت‌‌انگیزی در آسمانها پدیدار خواهند شد. خورشید تاریك خواهد شد. و از آنجائی که نورِ ماه نیز تنها انعكاسی از نور خورشید است ماه نیز نور نخواهد فشاند. ستارگان از آسمان فرو خواهند ریخت و سیاره‌‌ها از مدارهای خود خارج خواهند شد.شاید ضروری نباشد كه ذكر كنیم كه چنین تغییرات وسیع كیهانی بر آب و هوا، جزر و مد و فصول بر روی زمین تأثیر خواهند گذاشت.

نظری گذرا از ولیكووسکی (Velikovsky) را در مورد نزدیك شدن یك جرم آسمانی به زمین و منحرف نمودن زمین از مدارهای خود و پی‌‌آمدهای آن را در زیر می‌‌خوانیم.

در آن هنگام زلزله‌‌ای زمین را به شدت تكان خواهد داد. آب و هوا در حالتی بی‌‌كُنِش و بی‌‌خصلت در حركت خواهند بود؛ طوفان‌‌ها زمین را در نوردیده و دریاها سراسر قاره‌‌ها را فراخواهند گرفت و با خود سنگریزه و شن و حیوانات دریایی را حمل كرده و آنها را بر روی زمین بجای می‌‌گذارند. حرارتی شدید ایجاد می‌‌شود، صخره‌‌ها ذوب خواهند شد، آتشفشانها فوران خواهند كرد، مواد مذاب از ترك‌‌ها و شكافهای زمین سرازیر شده و نواحی وسیعی را می‌‌پوشانند، كوهستانها از دشتها سر برآورده و حركت می‌‌كنند و بر سر كوههای دیگر قرار می‌‌گیرند و شكاف‌ها و گسل‌های زیادی را ایجاد می‌‌كنند. دریاچه‌‌ها به یكسو متمایل شده و تهی می‌‌گردند، رودخانه‌‌ها بسترهای خود را تغییر می‌‌دهند؛ نواحی گسترده‌‌ای از سرزمین‌‌ها بهمراه ساكنانشان به زیر دریاها فرو می‌‌روند. جنگل‌‌ها آتش می‌‌گیرند و طوفان و دریاهای خشمگین آنها را از زمین‌‌هائی كه بر آنها روئیده بودند، ریشه‌‌كن كرده، درهم می‌‌پیمایند و شاخه‌‌ها و ریشه‌‌ها را بر روی هم انباشته می‌‌كنند. دریاها تبدیل به بیابان‌‌ها می‌‌گردند، و آبهای آنها از بین می‌‌رود.(۴۵)

۲۴‌:‏۳۰ «آنگاه نشانه پسر انسان در آسمان ظاهر خواهد شد.» به‌ما گفته نشده است كه این نشانه چیست؟ اولین تجلی او به همراه یك نشانه در آسمان بود:‏ ستاره. شاید ستاره معجزه‌‌آسای دیگری تجلی دوم وی را نیز اعلام نماید. بعضی‌‌ها معتقدند كه پسر انسان خودش آن نشانه است هر منظوری كه مدنظر باشد. هنگامی كه ظاهر شود برای همگان واضح خواهد بود. تمامی قبایل روی زمین سوگواری خواهند نمود. بدون شك علت آن انكار وی می‌‌باشد. اما نخست از همه قبایل روی زمین سوگواری خواهند نمود(۴۶). دوازده قبیله اسرائیل – «… سپس آنها بر من نظر كرده بر كسی كه بدنش را سوراخ كردند. آری، آنها برای او مانند كسی كه برای پسر یگانه خود، نوحه‌‌گری می‌‌كنند، و مانند كسی كه برای نخست‌‌زاده خویش ماتم می‌‌گیرد برای او ماتم می‌‌گیرند و زاری می‌‌كنند.» (زكریا ۱۲‌:‏۱۰)

«و سپس پسر انسان را خواهند دید كه با قدرت و جلال عظیم بر ابرهای آسمان می‌‌آید.» چه لحظه‌ی باشكوهی! كسی كه بر او آب دهان افكندند و مصلوبش نمودند به عنوان خداوند زندگی و جلال خواهد آمد. عیسی فروتن و افتاده به عنوان خود یهوه ظاهر خواهد شد. بره‌ی قربانی به عنوان شیر پیروز و فاتح نزول خواهد نمود. نجار تحقیر شده ناصره به عنوان شاه شاهان و خداوند خداوندان خواهد آمد. ارابه او ابرهای آسمان خواهند بود. او با قدرت و شكوه شاهانه خواهد آمد. لحظه‌‌ای كه پیدایش برای آن هزاران سال ندای حزن و اندوه سر داده است.

۲۴‌:‏۳۱ هنگامی كه نزول نماید، وی فرشتگانش را به سراسر زمین روانه می‌‌نماید تا قوم برگزیده خویش را، اسرائیل ایمان‌‌دار را؛ در سرزمین فلسطین گردهم آورند. از سراسر كره زمین آنها جمع خواهند شد تا به مسیح خود خوش‌‌آمد بگویند و از پادشاهی باشكوه وی بهره‌مند گردند.

ث) مَثَل درخت انجیر (۲۴:‏۳۲-‏۳۵)

۲۴‌:‏۳۲ «حال، از درخت انجیر این مثل را فرا گیرید.» دگر بار خداوند ما درسی روحانی از طبیعت را به ما می‌‌آموزد. هنگامی كه شاخه‌‌های درخت انجیر سبز و نازك می‌‌شوند، می‌‌فهمیم كه تابستان نزدیك است. قبلا دیدیم كه درخت انجیر ملت اسرائیل را به تصویر می‌‌كشد. (۲۱‌:‏۱۸-‏۲۲) برای صدها سال اسرائیل خفته بود، نه حكومتی از خود داشت، نه سرزمینی، نه معبدی، نه كهانتی – هیچ نشانه‌‌ای از زندگی ملی وجود نداشت. قوم آن در سراسر جهان پخش شده بود.

سپس در سال ۱۹۴۸، اسرائیل تبدیل شد به ملتی با سرزمین، حكومت، ارز و تمبر خود و غیره. از نظر روحانی، ملت هنوز سرد و خشك و بی‌‌ثمر است. هیچ میوه‌‌ای برای خدا ندارد. اما از نظر ملی، می‌‌توانیم بگوئیم كه شاخه‌‌های آن سبز و نازك هستند.

۲۴‌:‏۳۳ «به همین سان، هنگامی كه همه این چیزها را ببینید، در می‌یابید كه آن (پایان) نزدیك است!» ظهور اسرائیل به عنوان یك ملت نه تنها به معنی نزدیك بودن آغاز رنج و عذاب می‌‌باشد، بلكه خداوند خودش نزدیك است!

اگر آمدن مسیح برای سلطنت آنقدر نزدیك است، پس خلسه‌ی كلیسا چقدر نزدیك است؟ اگر ما هم اكنون سایه‌‌هایی از حوادثی را كه باید قبل از ظهور او در جلال رخ بدهند می‌‌بینیم، بنابراین چقدر ما به اولین مرحله‌ی بازگشت او یا تجلی او نزدیك‌‌تر هستیم؟ (۱-‏تسالونیكیان ۱۸ – ۱۳:‏۴)

۲۴‌:‏۳۴ عیسی پس از اشاره به درخت انجیر، افزود، «آمین به شما می‌‌گویم، تا این همه روی ندهد، این نسل از بین نخواهد رفت.» «این نسل» نمی‌‌تواند به معنی قومی باشد كه هنگامی كه مسیح بر روی زمین برود می‌‌زیستند، همگی آنها فوت كرده‌‌اند، اما حوادث باب ۲۴ هنوز اتفاق نیفتاده‌‌اند. بنابراین منظور خداوند ما از گفتن «این نسل» چیست؟ دو توضیح ممكن وجود دارد.

اف. دابلیو گرانت و بسیاری دیگر معتقدند كه پندار این است:‏ «همان نسلی كه آغاز این حوادث را می‌‌بیند پایان را نیز خواهد دید(۴۷)» همان كسانی كه برخاستن اسرائیل را به عنوان یك ملت (یا كسانی كه آغاز رنج و عذاب را می‌‌بینند) خداوند عیسی را خواهند دید كه در ابرهای آسمان برای سلطنت خواهد آمد.

توضیح بعدی این است كه «نسل» را باید به عنوان نژاد در نظر بگیریم. كه این ترجمه‌‌ای معتبر از واژه‌ی یونانی می‌‌باشد؛ و به معنای انسانهایی از یك جنس، نوع و خانواده می‌‌باشد (متی ۱۲‌:‏۴۵؛ ۲۳‌:‏۳۵-‏۳۶). بنابراین عیسی این گونه پیشگوئی می‌‌نمود كه نژاد یهود زنده خواهند ماند تا به انجام رسیدن تمامی این حوادث و مطالب را ببینند. بقاء تداوم آنها علی‌رغم آزار و صدمه‌ی وحشیانه، معجزه تاریخ می‌‌باشد.

اما من تصور می‌‌كنم كه پندار افزونی نیز وجود دارد. در زمان عیسی «این نسل» نژادی بود كه وی را به عنوان مسیح انكار می‌‌نمود. من فكر می‌كنم كه پیشگوئی وی این بود كه اسرائیل ملی موقعیت ثابت خود را در مورد انكار مسیح خود تا آمدن دوم وی ادامه خواهد داد. سپس تمامی شورشیان منهدم خواهند شد و تنها مسانی كه با اراده خود، خویش را تسلیم سلطنت وی می‌‌نمایند قادرند كه وارد هزاره گردند.

۲۴‌:‏۳۵ عیسی برای تاكید بر ویژگی شكست‌‌ناپذیر پیشگوئی‌‌هایش اضافه نمود كه آسمان و زمین زایل خواهند شد، اما سخنان او به هیچ وجه زوال نخواهد پذیرفت. در مورد زوال آسمان و زمین، او به ستاره‌‌ها و آسمان‌های جو – گنبد آبی بر فراز ما – اشاره می‌‌نماید نه به آسمانی كه محل اقامت خدا می‌‌باشد (۲-‏قرنتیان ۱۲‌:‏۲-‏۴). انحلال آسمان و زمین در ۲-‏پطرس ۳‌:‏۱۰-‏۱۳ و دوباره در مكاشفه ۲۰‌:‏۱۱ توصیف شده است.

ج) روز و ساعت ناشناخته است (۲۴:‏۳۶-‏۴۴)

۲۴‌:‏۳۶ در مورد روز و ساعت دقیق دومین تجلی وی، «هیچكس آگاه نیست، حتی فرشتگان آسمان، جز پدر من.» و این مطلب هشداری است در مقابل وسوسه تعیین زمان و باور كردن كسانی كه زمان تعیین می‌‌كنند. برای ما تعجب‌‌آور نیست كه فرشتگان آگاه نیستند؛ آنها موجوداتی جاودانی هستند كه دانشی محدود دارند.

در حالی‌كه كسانی كه قبل از بازگشت مسیح زندگی می‌‌كردند از روز و ساعت آن آگاه نخواهند بود، اما به نظر می‌‌رسد كه كسانی كه با پیشگوئی آشنایی داشتند، ممكن است كه سال آن را بدانند. به طور مثال آنها خواهند دانست كه تقریبا سه سال و نیم پس از برقراری تمثال بت در معبد خواهد بود. (دانیال ۹‌:‏۲۷؛ همچنین ر.ک دانیال ۷‌:‏۲۵؛ ۱۲‌:‏۷، ۱۱؛ مكاشفه ۱۱‌:‏۲-‏۳؛ ۱۲‌:‏۱۴؛ ۱۳‌:‏۵).

۲۴‌:‏۳۷-‏۳۹ در آن روزها، اكثر مردم حالتی بی‌‌تفاوت خواهند داشت، درست مانند روزهای نوح. با وجودی كه روزهای قبل از سیل شدیداً تلخ بودند، اما این مشخصه‌‌ای نیست كه اینجا بر آن تاكید شده است. مردم می‌‌خوردند، می‌‌آشامیدند، زن می‌‌گرفتند و شوهر می‌‌كردند. به عبارتی، آنها چنان به زندگی روزمره خود ادامه می‌‌دادند گوئی كه تا ابد زندگی خواهند نمود. با وجودی كه به آنها اخطار داده شد كه سیلی در راه است، آنها به طریقی زندگی می‌‌كردند كه گوئی ضد سیل بودند. هنگامی كه سیل جاری شد آنها بدون آمادگی بیرون از خانه‌‌ها تنها مكان امن به سر می‌‌بردند. و دقیقاً همین شرایط هنگام بازگشت مسیح، برقرار می‌‌شود. كشتی امن تنها به كسانی كه در مسیح هستند ارائه خواهد شد.

۲۴‌:‏۴۰-‏۴۱ دو مرد در مزرعه خواهند بود؛ یكی از آنها پس از داوری نابود شد، دیگری واگذاشته خواهد شد كه وارد هزاره شود. دو زن در آسیاب مشغول آرد كردن هستند، آنها را بلادرنگ از یكدیگر جدا می‌‌كنند. یكی از آنها توسط سیل داوری از بین می‌‌رود؛ دیگری واگذاشته خواهد شد كه از بركات سلطنت مسیح بهره‌‌مند شود. (از آیات ۴۰ و ۴۱ اغلب برای هشدار به بی‌‌ایمانان در رابطه با وحدت روحانی یعنی اولین مرحله آمدن مسیح هنگامی كه او تمامی ایمان‌‌داران را به آسمان «بهشت» برده و همگی بی‌‌ایمانان را برای داوری ترك می‌نماید استفاده می‌‌شود. در حالی كه این مطلب می‌‌تواند كاربرد معتبری از این نوشته باشد، خواندن متن به ما می‌‌فهماند كه تفسیر آن به آمدن مسیح برای سلطنت ارتباط دارد.)

۲۴‌:‏۴۲-‏۴۴ با در نظر گرفتن ابهام روز و ساعت، انسانها باید بیدار و هوشیار باشند. اگر كسی بداند كه به خانه‌‌اش تجاوز می‌‌شود، باید آماده باشد، حتی اگر او از ساعت دقیق آن آگاه نباشد. پسر انسان هنگامی كه توده‌‌های مردم به هیچ وجه انتظارش را ندارند خواهد آمد. بنابراین قوم وی باید همواره آماده باشند.

چ) مَثَل غلامان (خدمتكاران) دانا و شرور (۲۴:‏۴۵-‏۵۱)

۲۴‌:‏۴۵-‏۴۷ در بخش پایانی این باب، خداوند عیسی نشان می‌‌دهد كه یك غلام (خادم) چگونه شخصیت واقعی خود را با رفتارش با در نظر گرفتن بازگشت اربابش ظاهر می‌‌سازد. تمامی غلامان می‌‌بایست به موقع به عضای خانه خوراك می‌‌دادند. اما همگی كسانی كه اقرار دارند كه غلامان مسیح هستند اصیل نمی‌‌باشند.

غلام دانا كسی است كه مراقب قوم خدا می‌‌باشد. چنین شخصی با مسئولیت وسیعی در پادشاهی افتخار و سربلندی كسب می‌‌نماید. ارباب او را حاكم بر تمامی مایملك خود خواهد نمود.

۲۴‌:‏۴۸-‏۵۱ غلام شرور معرف ایمان‌داری ظاهری است كه رفتارش با دورنمای بازگشت قریب‌‌الوقوع اربابش تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت. او به آزار همكاران خود می‌‌پردازد و با میگساران مشغول خوردن و نوشیدن می‌‌شود. چنین رفتاری نشان می‌‌دهد كه او برای پادشاهی آماده نمی‌‌باشد. هنگامی كه پادشاه بیاید، او را مجازات نموده و جایگاه او را با ریاكاران مقرر می‌‌نماید. جایی كه مردم گریه می‌‌كنند و دندان‌هایشان را به هم می‌‌سایند.

این مَثَل به بازگشت مرئی مسیح به زمین به عنوان مسیح پادشاه اشاره می‌‌نماید. اما این اصل به طور یكسان دیده‌ی خلسه را در برمی‌‌گیرد. اكثر كسانی كه اذعان دارند كه مسیحی می‌‌باشند، با عداوت خود نسبت به قوم خدا و متفق شدنشان با بی‌‌تقوایان نشان می‌‌دهند كه آنها در انتظار بازگشت مسیح نمی‌‌باشند. برای آنها بازگشت به معنای داوری است نه بركت.