Persian Scripture

۸. تقاضا برای داشتن هماهنگی، کمک متقابل، شادی، تحمل، دعا و زندگی منظم (۴‌:‏۱-‏۹)

۴‌:‏۱ بر پایه امید خارق‌­العاده‌­ای که پولس رسول در مقابل اذهان ایمانداران در آیه قبلی نهاد حالا او ایشان را ترغیب می‌­کند تادر خداوند استوار باشند. این آیه با بارهایی که پولس برای تک­‌تک ایمانداران به اسم دارد پر شده می‌­باشد. اولا، پولس ایشان را برادران می‌­خواند. ولی نه فقط برادران، بلکه برادران عزیزش. سپس او اضافه می‌­کند که ایشان مورد اشتیاق او هستند یعنی که او برای ملاقات مجدد ایشان اشتیاق دارد. علاوه بر آن، او از ایشان تحت عنوان تاج و شادی خود سخن می­‌گوید. بدون شک منظورش این بوده است که ایشان در آن زمان خوشی او بوده و در زمان داوری مسیح تاج او خواهند بود. بالاخره، او آیه را با عبارت ای عزیزان به پایان می‌­رساند. پولس رسول واقعاً مردم را دوست داشت و بدون شک این یکی از اسرار کار خداوند می‌­باشد.

۴‌:‏۲ افودیّه و سینتیخی زنانی در کلیسای فیلپی بودند که به سختی با هم کنار می‌­آمدند. جزئیات و دلایل این مخالفت‌­های ایشان در متن عنوان نشده است (و شاید همین هم برایمان کافی باشد!)

پولس رسول دو بار از کلمه استدعا استفاده می‌­کند تا حالت ملتمسانه خود را برای ترغیب ایشان به یک رأی بودن را نشان دهد. پولس به ایشان اصرار می‌­کند که در خداوند یک رأی باشند. برای ما غیرممکن است که در همه چیزها در زندگی روزمره خود متحد باشیم، بلکه تا آنجا که به چیزهای خداوند مربوط می‌­شد برای ما غیرممکن است که مسائل جزئی را بپوشانیم ولی به وسیله کار خداوند این کار امکانپذیر است.

۴‌:‏۳ کلمه همقطار در این آیه برای معرفی همکاران پولس به کار رفته است. از تیموتائوس و لوقا نام برده شده بود و حالا از شخصی به نام اکلیمنتس نام برده شده است. او به زنانی که به پولس برای رساندن پیغام انجیل در شرایط سخت کمک کرده‌اند ترغیبشان می‌کند. ایشان در جهاد انجیل با من شریک می­‌بودند. ما این را می‌‌پذیریم که افودیّه و سینتیخی این زنان هستند. معمولا وقتی بین دو نفر مجادله پیش می‌­آید، نفر سوم می‌­تواند به مسأله کمک کند، شخصی با حکمت و داوری روحانی. او خودسرانه این کار را در این پرونده انجام نداد و در این تصمیم‌گیری دستانش را کنار کشید، اما به جایش درخواستش را به کلام خدا واگذارد. او توانست راه‌حلی به وسیله کلام برای مشکلاتشان بیابد.

مراقب بودن باید در تفسیر بیان انجام بگیرد. «[آنها] با من در انجیل زحمت کشیدند.» بدون هیچ کشش و تخیل آنها توانستند پیام انجیل را با پولس رسول به انجام برسانند. راههای مختلفی است که زنان می‌توانند پیام انجیل را بدهند –توسط مهمان‌نوازی به خادمین مسیح، بوسیله ملاقات خانگی، بوسیله آموزش به زنان جوانتر و کودکان –بدون اینکه در اجتماع عمومی تعلیم بدهند و موعظه کنند.

همکار دیگری بنام اَکِلیمنتُس اشاره شده. اطلاع زیادی در مورد او به صورت مطمئن نیست. سپس پولس اشاره کرد نیز و سایر همکاران من که نام ایشان در دفتر حیات است. این راه محبت‌گونه‌ای است که می‌شود جاودانی و غیر قابل بیان متبارک خواند که به ایمان در مسیح و خدمتی که برای او انجام می‌دهیم پیوسته است.

۴‌:‏۴ حالا پولس به کلّ کلیسا برمی­‌گردد و ترغیبات مورد علاقه خود را تکرار می‌­کند. رمز تشویق‌های او در کلمات در خداوند یافت می‌­شود. مهم نیست، که شرایط زندگی چقدر تیره باشد چون برای مسیحیان همیشه شادی کردن در خداوند امکانپذیر است.

جاووت تجربیات خود در رابطه با شادی مسیحی را عنوان می­‌کند:‏

شادی مسیحی یک مسأله عادی در همه شرایط است. اگر این شادی به مسائل اطرافمان بستگی داشت به همان اندازه غیرقابل اطمینان می‌­شد که یک شمع در شب تاریک غیرقابل اطمینان است. در یک لحظه آن شمع به روشنی می‌درخشد و لحظه‌­ای دیگر شعله‌­اش بسیار باریک می­‌گردد و پس از چند لحظه دیگر هیچ نوری نمی‌­دهد. ولی شادی مسیحی با زندگی ابدی سر و کار دارد و بنابراین قربانی روزهای آن نمی‌گردد. یک بار وضعیت من همانند یک روز آفتابی در ماه جون است و کمی بعد مانند یک روز تیره و تاریک در نوامبر. یک روز من در عروسی هستم و روزی دیگر در مقابل در باز قبری. یک روز در خدمت خودم شاهد توبه و ایمان آوردن ده نفر به خداوند هستم و سپس برای روزهای متمادی حتی یک نفر را هم برای خداوند صید نمی‌­کنم. بله روزها همانند آب و هوا تغییرپذیر هستند. ولی یک مسیحی می‌­تواند در هر شرایطی شادی کند. رموز این شادی پرجلال در کجا نهفته است؟

روز در اینجاست:‏ «خداوندا، من هر روزه با تو هستم»، «در همه روزهای تغییرپذیر»، «او هرگز تغییر نمی‌‌کند.» او وقتی که سالهای عمرم تاریک و سرد می­‌شوند مرا رها نمی‌­کند. او در روز خوش و جشن و نه حتی در روزهای غم و شکست مرا ترک نخواهد کرد. او فقط وقتی که من دسته­گل بر گردنم آویخته است خودش را نشان نمی‌‌دهد، بلکه وقتی من تاج خار هم بر سر داشته باشم او با من است. او «هر روزه» با من است، در روزهای موفقیت و روزهای شکست. در روزهایی که زنگهای کلیسا برای مرگ کسی به صدا درمی‌آیند و در روزهایی که به جهت عروسی صدا می­‌دهند. «همه روزه.» هر روزه در زندگی-‏هر روزه در مرگ-‏ هر روزه در داوری.

۴‌:‏۵ حالا پولس به ایشان اصرار می‌­کند که اعتدال ایشان بر جمیع مردم معروف بشود. این کلمه همچنین انصاف و میانه­‌روی نیز ترجمه شده است. مشکل بر سر مسأله فهمیدن این آیه نیست، بلکه در اطاعت کردن از آن در قبال جمیع مردم می­‌باشد.

خداوند نزدیک است . می‌­تواند به این معنی باشد که خداوند حالا حاضر است و یا اینکه آمدن خداوند نزدیک است. هر دو معنی درست هستند اگر چه ما نظریه دوم را ترجیح می­‌دهیم.

۴‌:‏۶ آیا این واقعاً برای یک مسیحی امکان‌پذیر است که برای هیچ چیز اندیشه نکند؟ این امر تا زمانی که ما منشأ دعای ایمانی را داشته باشیم امکان‌‌پذیر می‌­باشد. بقیه آیه این را توضیح می­‌دهد که زندگی‌‌های ما می‌­تواند از هرگونه نگرانی گناه‌­آلودی آزاد شود. همه چیز باید در دعا به حضور خدا برده شود. همه چیز یعنی همه چیز. هیچ چیزی آن‌قدر بزرگ یا کوچک نیست که محبت دلسوزانه او ان را نادیده بگیرد یا نتواند آن را حل کند!

دعا هم یک عمل و هم یک فضاست. ما در یک زمان مشخص به حضور خداوند می‌­رویم و درخواستهای واضح خود را در حضورش عنوان می‌­کنیم. ولی این نیز همچنین امکان‌پذیر است که در یک فضای دعائی زیست کنیم. همچنین امکان‌پذیر است که طریق زندگی ما طریق دعا باشد. شاید کلمه دعا در این آیه نمایانگر رفتار غالب در زندگی باشد، در حالی که صلات نمایانگر درخواستهای واضحی می­‌باشد که به خداوند عرضه می‌­کنیم.

ولی وقتی ما به درخواستهایی که به خداوند عرضه می‌­کنیم توجه می­‌نمائیم در می‌­یابیم که باید این سوالات خود را با شکرگزاری به خداوند عرض کنیم. یک شخص این آیه را چنین خلاصه کرده است:‏ ما نباید «هرگز نگران باشیم. در همه شرایط دعا کنیم و برای همه چیز شکرگزاری نمائیم».

۴‌:‏۷ اگر این رفتارها در زندگیهای ما شکل بگیرند، سلامتی خدا که فوق از تمامی عقل است، دلها و ذهنهای ما را در مسیح عیسی نگاه خواهد داشت. سلامتی خدا یک آرامش و رضایت‌­خاطر مقدس می‌­باشد که جان یک ایماندار را در زمانی که به خدا توکل می­‌کند پُر می­‌سازد.

جانهایی که در یهوه ماندند
کاملاً پُر شدند (برکت یافتند)
همان برکتی را یافته که او وعده داده بود
صلح و سلامتی کامل.
فرانسیس رایدلی هاورگال

این سلامتی فوق از تمامی عقل است. مردم دنیوی هرگز نمی‌­توانند آن را درک کنند وقتی مسیحیان نیز آن را یک عنصر مرموز یافته‌­اند. ایشان در شرایط سخت دچار نگرانی و دلواپسی می‌­شوند.

این سلامتی زندگی فکری و قلبی ایمانداران را تحت­‌الشعاع قرار می­‌دهد.

۴‌:‏۸ حالا پولس رسول یک توصیه مرکب راجع به زندگی فکری ارائه می‌­کند. کتاب‌مقدس در همه جا تعلیم می‌‌دهد که ما می‌­توانیم آنچه را که فکر می­‌کنیم کنترل کنیم. بی‌­فایده است اگر یک رفتار دفاعی در پیش بگیریم و بگوئیم که ما به سادگی نمی‌­توانیم جلوی این را بگیریم. چون ذهنمان با تفکراتی پر می­‌شود که آنی و بدون کنترل ما آمده‌­اند و ما آن فکرها را دعوت نکرده‌­ایم. حقیقت مسأله این است که ما می‌­توانیم به این امر کمک کنیم. رمز مسأله در مثبت فکرکردن است. این امر در حال حاضر یک اصل اخلاقی مشهور است، یک قدرت جنجالی در یک محبت تازه. یک شخص نمی‌­تواند همزمان از افکار خداوند عیسی و افکار شریر لذت ببرد. پس اگر فکر شریر به سراغ او بیاید او می­‌بایست فوراً از آن خلاص شود و این کار را به وسیله تفکر عمیق در شخصیت و کار مسیح انجام دهد. روانشناسان و روانپزشکان روشن فکر بیشتری امروزه بر سر این مسأله با پولس رسول موافق هستند. استرس و خطرهای ناشی از تفکر منفی.

شما مجبور نیستید خیلی دنبال عیسی مسیح در آیه ۸ بگردید. هر چه راست باشد، هر چه مجید، هر چه عادل، هر چه پاک، هر چه جمیل، هر چه نیک نام است، هر فضیلت، هر مدحی که بوده باشد در خود عیسی مسیح یافت می‌شوند. اجازه دهید به تک­‌تک این عنوانها نگاهی بیندازیم:‏ راست یعنی غیرغلط و قابل اعتماد و اصیل و واقعی. مجید یعنی محترم و از نظر وجدانی جذاب. عادل یعنی باانصاف هم در مقابل خدا و هم در مقابل انسانها. پاک می‌­تواند به شخصیت اخلاقی و زندگی شخصیتی والا اشاره داشته باشد. جمیل به زیبایی چیزی اشاره دارد که ارزش نگهداری و رسیدگی دارد. نیک نام همچنین «خوشنام» نیز ترجمه شده است. فضیلت، البته از شخصیت والای اخلاقی سخن می‌­گوید. مدح چیزی است که شایسته فرمان دادن باشد.

در آیه ۷، پولس رسول به مقدسین اطمینان داده بود که خدا قلبها و ذهنهای ایشان را نگاه خواهد داشت و آنهم در عیسی مسیح. ولی او نسبت به این مسأله بی‌­توجه نیست که ایشان نیز در مسائل خود دارای مسئولیت هستند. خدا زندگی فکری انسانی را که نمی‌­خواهد آن را پاک نگه دارد به زور حفظ نمی‌­کند.

۴‌:‏۹ پولس رسول مجدداً خود را به عنوان الگوی مقدسین پیش می­‌کشد. او اصرار می‌­کند که ایمانداران آنچه در او آموخته و پذیرفته و شنیده و دیده‌اند به عمل آورند.

درست در آیه‌ی ۸ چنین آمده است. اگر ذهن یک شخص فاسد باشد می‌­توانید مطمئن باشید که الگوی او نیز کثیف و فاسد است و از طرفی دیگر اگر شخصی زندگی فکری پاکی داشته باشد زندگی او نیز پاک خواهد بود. زندگی درست از تفکر درست سرچشمه می‌گیرد. و ما همیشه باید به خاطر داشته باشیم که اگر یک شخص به یک فکر شریرانه برای مدت طولانی مشغول شود حتما آن را به انجام خواهد رسانید.
به آنانی که در پیروی نمونه پولس رسول وفادار باشند وعده داده شده است که خدای سلامتی با ایشان خواهد بود. در آیه ۷ سلامتی خدا موضع کسانی بود که دعا می‌­کردند و در اینجا خدای سلامتی همراه کسانی است که مقدس هستند. تعلیم در اینجا این است که خدا خود را خیلی نزدیک می­‌کند و به همه کسانی که برای اطاعت از راستی زندگی می­‌کنند به طور تجربی خود را ظاهر می‌­کند.

۹. تشکر پولس برای هدایای مالی مقدسین (۴‌:‏۱۰-‏۲۰)

۴‌:‏۱۰ در آیات ۱۰-‏۱۹ پولس از ارتباطی سخن می‌­گوید که بین کلیسایی در فیلپی و خودش در ارتباط با کمکهای مالی وجود داشت. هیچ کس هرگز نمی‌­تواند بگوید که این آیات برای مقدسین خدا که در زیر بار و فساد مالی بودند چقدر بامفهوم بود!

پولس در آخر شاد گردیده است. چون فیلپیان عملا برای او هدایایی در جهت انجام کار خداوند فرستاده بودند. او برای مدت زمانی که هیچگونه کمک مالی از ایشان دریافت نکرده بود آنها را توبیخ نکرد. او این اعتبار را بدیشان می‌­دهد که می­گوید آنها می­‌خواستند که برای او هدیه بفرستند ولی فرصت این کار را پیدا نکردند. موفات این گونه ترجمه می­‌کند:‏ «آنچه شما نفرستادید اصلاً مهم نیست، بلکه چون شانس انجام آن را نیافتید، وگر نه این کار را می‌‌کردید.»

۴‌:‏۱۱در بحثی که در زمینه کمکهای مالی در اینجا وجود دارد زیباست که به آنچه پولس آموخته است بنگریم. او نمی‌­خواهد که مقدسین فکر کنند او در مورد کوتاهی در کمکها مشکل دارد. بلکه، او می‌­خواهد که ایشان بدانند او در چنین شرایطی نیز مستقل است. او آموخته بود... که قناعت کند و اصلاً برایش مهم نبود که شرایط مالی‌­اش چگونه باشد. قناعت خیلی بهتر از ثروت است، «چون قناعت باعث ثروتمند شدن نمی‌شود ولی آرزو و هوس ثروتمند شدن را خنثی می‌­کند.»

«این یک برکت مرموز است که یک ایماندار باید یاد بگیرد وقتی شکمش خالی است و جیبش هم خالی می‌باشد قلبی شاد داشته باشد و در زمانی که حقوقی حتی نامکفی برای مخارجش دریافت می‌­نماید در خدا شاد و خوش باشد.» (منتخب)

۴‌:‏۱۲ پولس می‌­دانست که چگونه ذلیل شود که این یعنی محدود کردن امکانات حیاتی زندگی و او همچنین می‌‌دانست که چگونه دولتمند باشد که این نیز به وسیله بخشیده شدن بیش از اندازه برکات در زمانهای خاصی برایش به وقوع پیوسته بود. او همه چیز را، سیری و گرسنگی و دولتمندی و افلاس را یاد گرفته بود. پولس رسول چگونه چنین درسی را آموخته بود؟ به سادگی از این طریق:‏ او مطمئن بود که در اراده خداست! و می‌­دانست که هر آنچه هست یا در هر شرایطی که باشد خودش را چگونه پیدا کند و به وسیله مدد آسمانی شرایط را پشت سربگذارد. اگر او گرسنه بود این امر بدین دلیل بود که خدا می­‌خواست او گرسنه باشد. اگر سیر بود دلیلش این بود که خداوند برای او آن نقشه را داشت. پشتکار و وفاداری در خدمت به پادشاه ضروری است. او می‌­توانست بگوید که «پدر، هر چه مدّنظر توست همان در زندگی من بشود.»

۴‌:‏۱۳ سپس پولس رسول این کلمات را اضافه می‌­کند که به همه کس برمی‌­گردد:‏ «قوت هر چیز را دارم در مسیح که مرا تقویت می­‌ بخشد.»آیا او ممکن است که به طور تحت‌­اللفظی منظورش این باشد؟ آیا پولس رسول واقعاً معتقد بود که هیچ کاری وجود ندارد که او نتواند انجام دهد؟ جواب این است:‏ وقتی که پولس رسول گفت که قادر است همه کاری را انجام دهد منظورش همه کاری بود که در اراده خدا برای او بود. او آموخته بود که فرامین خداوند قابل اجرا هستند. او می­‌دانست که خدا هرگز از او چیزی نمی‌­خواهد مگر اینکه فیض مورد نیاز آن را نیز بدهد. همه چیز از قرار معلوم به طور تلویحی آن‌‌قدر زیاد نیستند که برکات و فیض خدا برای انجامشان بسنده نکند.

۴‌:‏۱۴ درگذشته، فیلپیان در نعمت دادن خود را خوب نشان داده بودند. اما فیلپیان در حین خدمت پولس و در روزهای اولیه آن خدمت، چون از مکادونیه روانه شد، هیچ کلیسا در امر دادن و گرفتن با وی در پریشانی او شراکت نکرد و بس بجز ایشان.

۴‌:‏۱۵ در گذشته، فلیپیان در هدیه دادن برتری فیض داشتند. در خدمتهای اولیه پولس، وقتی او از مکادونیه خارج شد، هیچ کلیسایی از نظر مالی به او کمک نکرد بجز فیلیپیان.

این بسیار چشمگیر است که چگونه این جزئیات به نظر غیرضروری برای ابدیت در کلام باارزش خدا ثبت شده‌‌اند. این به ما تعلیم می‌­دهد که آنچه به خادمین خداوند داده می­‌شود به خداوند داده می­‌شود. او به هر ریالی که داده می­‌شود توجه می­‌کند. او همه کارهائی که برایش انجام می­‌شود را ثبت می­‌کند و به تک‌­تک آنها پاداش می­‌دهد.

۴‌:‏۱۶ حتی وقتی که او در تسالونیکی بود نیز مقدسین فیلپی برای احتیاجش یکی دو دفعه کمک فرستاده بودند. از قرار معلوم فیلپیان به خداوند بسیار نزدیک می­‌بودند که قادر بودند مستقیما آنچه از او دریافت می‌دارند به پولس بدهند. روح­‌القدس باری در قلبهای ایشان به جهت پولس رسول نهاده بود. ایشان در قبال آن یک بار و دوباره برای احتیاج او پول فرستاده بودند. زمانی که ما به یاد می‌­آوریم که پولس فقط برای مدتی کوتاه در تسالونیکی بود، این کمک ایشان بسیار بسیار چشمگیرتر می‌­شود.

۴‌:‏۱۷ نهایت فروتنی پولس رسول در این آیه دیده می‌­شود. او بیشتر مشتاق سود ایشان بود تا هدایای آنها. بزرگتر از آرزوی او برای دریافت کمک مالی از ایشان آرزوی او برای ثمر بیشتری بود که به حساب ایمانداران گذارده می‌­شد. این دقیقاً همان اتفاقی است که در زمان دادن پول به خداوند به وقوع می‌­پیوندد. همه اینها در دفتر حساب و کتاب آسمانی ثبت شده و صدچندان در روز بازپسین پاداش خواهند گرفت.

همه آنچه ما به خداوند داده و هر آنچه در زمان کمک کردن به دیگران برای او می­‌دهیم در واقع مال خود اوست. مسیحیانی که به این نتیجه رسیده‌‌اند که نباید ده یک بدهند این موضوع را درک نکرده‌­اند. ده یک یا عشریه به اسرائیلیانی که در زیر شریعت بودند به عنوان حداقل هدیه فرمان داده شده بود. در این دوران فیض، سوال ما نباید این باشد که «من چقدر باید به خداوند بدهم؟» بلکه «من چقدر را باید برای خودم نگه دارم؟» این باید آرزوی یک ایماندار باشد که فداکارانه و به طور موجز زندگی کند و هر آنچه دارد از آن خداوند بداند.

۴‌:‏۱۸ زمانی که پولس می‌­گوید همه چیز بلکه بیشتر از کفایت دارم یعنی همه چیز بیش از نیازش داراست. در این قرن بیستم که تجارت حرف اول را می‌زند شنیدن این جمله از زبان یک خادم خداوند که می‌­گوید محتاج به پول نیست و آنچه دارد برایش کافی است عجیب به نظر می­‌رسد. هادسون تیلور یک بار گفته است:‏ «کار خدا از طریق راه خدا انجام می­‌شود و هرگز منشأ خدا پایان نمی­‌یابد.» مشکل امروزی ما در این مورد این است که ما در تشخیص بین کار خدا و کار کردن برای خدا مشکل داریم. مشغول شدن مسیحیان به خدمتی که در اراده خدا نیست بسیار آسان و امکان‌پذیر است. در جائی که پول وجود دارد همیشه خطر افتادن در وسوسه و دور شدن از اراده خدا برای انجام کارش و تقدیس شدن وجود دارد. هادسون تیلور در جائی دیگر نیز نقل کرده است:‏ «آنچه ما باید بسیار از آن بترسیم نبودن بودجه کافی نیست، بلکه بودجه تقدیس نشده (برکت نیافته) است.»

هدیه دوست داشتنی که اِپفرودِتُس از نزد فیلپیان برای پولس آورده بود به عنوان عطر خوشبوی و قربانی مقبول و پسندیده خدا توصیف شده است. تنها دفعه دیگری که این کلمات به کار برده شده‌­اند به خود مسح اشاره داشتند (افسسیان ۵‌:‏۲). پولس به هدایای فداکارانه فیلپیان به وسیله توصیف آن در طریقی که برای خدا مفهوم دارد شأن و ارزش می‌‌بخشد. این هدایا مثل بخور خوشبوی قربانی به نزد خدا بالا می‌­روند. این قربانی هم مقبول و هم پسندیده خداست.

جاووت چنین م‌ی­گوید:‏

پس چقدر ظاهرا این محبت ما بزرگ است! ما فکر می­‌کریم که داریم به پولس کمک می‌­کنیم ولی حالا دریافته­‌ایم که داریم به خداوند و نجات دهنده پولس خدمت می‌­کنیم.

۴‌:‏۱۹ و حالا پولس رسول شاید مشهورترین و محبوبترین آیه این باب را اضافه می‌­کند. ما باید توجه داشته باشیم که این وعده به مباشرین وفادار داده شده است. به بیانی دیگر، چون ایشان چیزهای جسمانی خود را به خدا تقدیم کرده بودند خود خدا نیز همه احتیاجاتشان را رفع خواهد کرد. چقدر آسان است که این آیه را از متن خارج کنیم و از آن به عنوان یک بالشت نرم برای مسیحیانی که در مشکل مالی هستند استفاده کنیم تا تفکری در ایشان برای شناساندن کار خدا ایجاد کنیم! «مشکلی نیست. خدا احتیاج شما را رفع خواهد کرد.»

این امر درست است که خدا همه احتیاجات مردم را رفع می‌­کند و این وعده برای کسانی که وفادار و باایمان هستند کافی می­‌باشد چون ایشان در دادن به جهت مسیح هرگز کوتاهی نکردند.

بعضی وقتها رفع احتیاج قوم خدا توسط او بسیار چشمگیر است، نه خارج از ثروتش، بلکه بر حسب دولت خود در جلال در مسیح عیسی. اگر یک میلیونر یک ریال به یک بچه بدهد او دارد از ثروتش چیزی به او می‌­دهد، ولی اگر یک هزار دلار به او بدهد بر طبق دولت جلالش به او می‌­دهد. رفع احتیاجی که خدا انجام می­‌دهد برحسب دولت خود در جلال مسیح عیسی است، و هیچ کس نمی‌­تواند از او ثروتمندتر باشد.

ویلیامز آیه ۱۹ را تفسیر کرده و بانکهای ایمانی آن را بررسی کرده است‌:‏

خدای من -‏ نام بانکدار.

همه احتیاجات شما -‏ ارزش سفته.

برحسب دولت -‏ سرمایه بانک.

در جلال -‏ آدرس بانک.

رفع خواهد کرد -‏ وعده پرداخت.

به وسیله مسیح عیسی -‏ امضای پای قرارداد که بدون آن سفته هیچ ارزشی ندارد.

۴‌:‏۲۰ فکر کردن به تدارکات خدا باعث می‌­شود پولس به سراغ پرستش برود. این برای هر یک از فرزندان خدا که هر روزه محافظت پرشکوه خدا را تجربه می‌­کنند برای پرستش زبانی مناسب است.

۱۰. سلامهاي پایانی (۴‌:‏۲۱-‏۲۳)

۴‌:‏۲۱ فکر کردن به ایمانداران به عنوان کسانی که دور هم جمع شده و نامه‌­ای که او بدیشان نوشته است را می‌‌خوانند باعث می­‌شود که پولس با اشتیاق به همه مقدسین در مسیح عیسی سلام برساند و همچنین برادرانی که با او بودند نیز برای ایشان سلام می‌فرستند.

۴‌:‏۲۲ ما همگی به این خاطر این آیه را دوست داریم که به خانواده قیصر اشاره می‌­کند. تصورات ما قویا طغیان می‌‌کنند. کدام یک از اعضای خانواده نرون در اینجا مدّنظر است؟ آیا ایشان بعضی از سربازانی بودند که برای مراقبت از پولس رسول گماشته شده بودند و حالا از طریق خدمت او نجات یافته بودند؟ آیا ایشان برده بودند یا آزاد و آیا در قصر غلامی می‌­کردند یا سروری؟ یا شاید این عبارت بعضی از سران دولت روم را نیز شامل می­‌شود؟ ما نمی­‌توانیم این را دقیقاً بدانیم ولی در اینجا یک تمثیل دوست داشتنی از حقایق مسیحی داریم، عنکبوتها به دستهای خود می‌­گیرند و در قصرهای پادشاهان می­‌نشینند (امثال ۳۰‌:‏۲۸)! اناجیل می‌دانستند که هیچ حدّ و مرزی وجود ندارد. ایمان می­‌تواند از هر دیواری که مانع باشد عبور کند. در واقع هیچ چیز نمی­‌تواند بر ضدّ کلیسای عیسی مسیح مقاومت کند.

۴‌:‏۲۳ حالا پولس رسول و آن تحیت منحصر به فرد خودش. فیض در صفحه اولین این نامه بود. و حالا در پایان نیز دوباره دیده می‌­شود. دهان این مرد از قلب پُرش سخن می­‌گوید. قلب پولس از زمینه­‌ای پُر برای تمامی نسلها پُر بود -‏فیض خداوند ما عیسی مسیح با جمیع شما باد-‏ و زیاد هم عجیب نیست که حقیقت پرجلال فیض خدا باید از طریق حیات وی در عیسی مسیح به هم زندگیها راه یابد.

پاول ریز برای ما چنین نتیجه‌­گیری می‌کند‌:‏

«بزرگترین بشر داغ‌‌ترین نامه‌­اش را نوشته است. نامه محبت‌­آمیز او به پایان رسید. روز به پایان رسید. هنوز هم زنجیرها بر پاهای اوست. سربازان درگرد او محافظت هستند. مهم نیست! روح پولس آزاد است! ذهنش پاک! و قلب او در حال گداختن است! و فردا صبح اِپفرودِتُس رهسپار فیلپی خواهد شد!»