The First Epistle to the Thessalonians
Believer’s Bible Commentary
by
William MacDonald
مقدمه
«این نامه بیشتر از سایر نامههای پولس از ويژگي سادگی، لطافت و جذابیت... برخوردار است. در اینجا هیچ منازعهای وجود ندارد.»
- گراهام اسکورجی (W. Graham Scroggie)
الف) جایگاه منحصر به فرد در میان کتب مقدس
اولین کتابی که بوسیله یک نویسنده‌ی مشهور نوشته میشود معمولاً ارزش زیادی به عنوان نشان دهنده‌ی تأکید و عطای مکاتبه دارد. اول تسالونیکیان شاید اولین نامه‌ی الهامی پولس باشد. نتیجه جالب تعالیم مسیحی که پولس رسول قادر بود در این رساله‌ی کوتاه به تسالونیکیان ارائه دهد واضحاً نشان میدهد که بسیاری از تعالیمی که او در اینجا مورد بحث قرار میدهد بوسیله‌ی تسالونیکیان شناخته شده بودهاند. امروزه ربوده شدن و بازگشت ثانوی خداوند، اعتقاد شناخته شدهای است و مسیحیان پروتستان منتظر آن هستند. همیشه اینطور نبوده است. احیاء جذابیتِ این آموزه خصوصاً از طریق نوشته‌های برادران اولیه در بریتانیای کبیر (۱۸۲۵-۱۸۵۰) به گستردگی بر اول تسالونیکیان استوار بودند. بدون این نامه‌ی کوتاه ما در فهم خود از نظریههایِ مختلف راجع به بازگشت مسیح جداً محروم میشدیم.
Agios Georgios Church on Lycabettus Hill
ب) نویسنده
اینکه اول تسالونیکیان یک رساله خاص پولس رسول است بوسیله‌ی هیچکس از محققین کتابمقدس رد نشده است. تضمین این امر چنانچه فریم ( J. E. Frame) میگوید کافی است: «این رساله پولس است مگر اینکه کسی آماده باشد ادعا کند که پولس هرگز نزیسته است یا هیچ نامهای از او باقی نمانده است».
شواهد خارجی که بر پولس به عنوان نویسنده تأکید میکند در نوشته‌های پلی کراپ، اینگناتیوس و جوستین و همچنین کانون مارسیون و موراتوری (اولین فهرست از نوشته‌های مقدس مسیحیان) یافت میشود.
شواهد داخلی، سبک و کلمات خاصِ پولس است و دلسوزی قلبی یک پدرِ روحانی. ضرورت تاریخی این رساله با اعمال رسولان میخواند. هم در ۱:۱ و هم در ۱۸:۲ نویسنده، خود را پولس خطاب کرده است.
ج) تاریخ نگارش
اول تسالونیکیان، از قرنتس در هنگامی که پولس هجده ماه در آنجا مانده نوشته شده است و زمان نوشته شدن آن زیاد دورتر از زمانیکه تیموتائوس نزد پولس آمد نمیباشد (اول تسالونيكيان ۶:۳، ۱۷:۲). از آنجائیکه غالیون (اعمال رسولان ۱۸) به عنوان فرماندار نامش در اوایل تابستان ۵۱ میلادی آمده است، پولس میبایست در اوایل ۵۰ بدانجا رسیده و نامه را نوشته باشد. همه‌یمحققین تاریخ نگارش کتاب را در حدود اوایل سال ۵۰ میلادی رقم زدهاند و این احتمالاً، مطمئنتر است که ما تاریخِ نگارش نامه را صریحاً در ۵۰ یا ۵۱ میلادی یعنی فقط ۲۰ سال پس از صعود خداوندمان بدانیم.
د) زمینه و موضوع
اولین باری که نور انجیل، ظلمتِ تسالونیکیان را در هم شکست در طی سفر دوم بشارتی پولس بود (اعمال رسولان۱:۱۷ـ۱۰).
پس از اینکه پولس و سیلاس از زندان فیلپی آزاد شدند، به تسالونیکیه، اَمفپولس و اپلونیه رفتند. تسالونیکی در آن زمان یک شهر هم از لحاظ دولتی و هم ارتباطی سوق‌الجیشی بود. پولس بر طبق نقشه به کنیسه یهود رفت و از عهدعتیق نشان داد که مسیح رنج برده و از میان مردگان برخاسته است. سپس او ادامه داده و اظهار داشت که عیسی ناصری، مسیح موعود بوده است. این امر سه هفته به طول انجامید. بعضی از یهودیان قانع شده و با پولس و سیلاس و دیگر ایماندارن ساکن شدند. همچنین بسیاری از یونانیان جدیدالایمان و عده کمی از زنان رهبر در شهر تغییر گرایش یافتند. سپس واکنش شدید شدوع شد. آن دسته از یهودیانی که ایمان نیاورده بودند عدهای از اوباش را در بازار جمع کرده و به سمت خانه یاسون بسیج کردند یعنی جائیکه پولس و سیلاس در آن مانده بودند. وقتیکه ایشان، واعظین را در آن خانه نیافتند یاسون و بعضی دیگر از ایمانداران را گرفته و به نزد حاکمان شهر (دولتمردان) بردند و از ایشان شکایت کردند که اینها جهان را بر عکس نمودهاند. این یک تعارفِ نامتحد بود! سپس آنها مسیحیان را به توطئه به ضد قیصر برای براندازی او بوسیله برانگیختن پادشاهی دیگر به نام عیسی محکوم کردند. دولتمردان به مشکل برخوردند. آنها از یاسون و دیگر همکاران او خواستند تا مهمانان خود را از شهر بیرون کنند. سپس یاسون و دیگران آزاد شدند.
برادران مسیحی در تسالونیکی تصمیم گرفتند مستقیماً به واعظین فرامینی حکیمانه برای ترک شهر بدهند پس آنها، واعظین را در شب به تبیریه فرستادند.
مسئله چشمگیر این است که وقتی پولس و سیلاس از هم جدا شدند، گروه عبادت کنندگان کلیسا را که آموزش دیده بودند ترک کردند چون آنها میتوانستند جفاها را متحمل شوند. آسان است که از اعمال ۲:۱۷ چنین نتیجهگیری کنیم که پولس و همکاران او در تسالونیکیه برای فقط سه سبت توقف نمودند. بهر حال، این دوره‌ی خدمتِ تعلیم آنها در کنیسه بود. پولس و گروهش سه ماه را در آن شهر سپری کردند. نامه‌ی پولس رسول به آنها نشان میدهد که تسالونیکیان تسلط زیادی به آموزههای مسیحیت داشتهاند و به سختی این آموزهها را در سه یا چهار هفته میتوانستهاند تعلیم بگیرند.
پولس از تبیریه به آتن رفت (اعمال رسولان ۱۵:۱۷). در آنجا او شنید که ایمانداران در تسالونیکیه مورد جفا واقع شدهاند. او سعی کرد که ایشان را ملاقات کند ولی شیطان مانع شد (اول تسالونيكيان ۱۷:۲ـ۱۸) بنابراین او تیموتائوس را به نزد ایشان فرستاد (۱:۳ـ۲). تیموتائوس گزارش فرستاد که در کل امیدوار کننده بود (۶:۳ـ۸)، و این پولس رسول را برانگیخت تا این نامه را بنویسد. در آن، او از خدمتِ خود بر ضد حملاتِ بدگویان دفاع میکند. او دعوت میکند که ایمانداران از فرهنگهایی فانی خود را جدا بسازند. او سو تفاهمی که راجع به کسانی که در مسیح مردهاند را بر میدارد؛ او کسانی که به بهانه‌ی آمدن مسیح دست از کار کشیدهاند را توبیخ میکند؛ و او مقدسین را تشویق میکند تا به رهبرانِ روحانی خود احترام بگذارند. یکی از مهمترین پیش زمینه‌ی اول تسالونیکیان بازگشت خداوند عیسی است. این اشارات را به هم متصل کرده و اینطور خلاصه میکند:
یک مسیحی که در انتظار بازگشت خداوند عیسی است: (۱) در قلبش هیچ بتی ندارد (۹:۱و۱۰)؛ (۲) در خدمتش مشغول است (۹:۲و۱۹)؛ (۳) در رابطه با دیگران با محبت است (۱۲:۳و۱۳)؛ (۴) در ذهنِ خود پریشانی ندارد (۱۳:۴ـ۱۸)؛ (۵) در زندگیش گناهی وجود ندارد (۲۳:۵).
طرح کلی اول تسالونيكيان
۱.
سلامها (۱:۱)
۲.
رابطه‌ی شخصی پولس با تسالونیکیان (۱:۲-۳:۱۳)
الف
–
شکرگزاری پولس برای تسالونیکیان (۱:۲-۱۰)
ب
–
بازنگری پولس به خدمت، پیغام و رفتارش در تسالونیکیه (۲:۱-۱۲)
پ
–
بازنگری عکسالعمل تسالونیکیان در قبال انجیل (۲:۱۳-۱۶)
ت
–
توضیح پولس برای عدم بازگشت به تسالونیکیه (۲:۱۷-۲۰)
ث
–
مأموریت تیموتائوس در تسالونیکیه (۳:۱-۱۰)
ج
–
دعای خاص پولس (۳:۱۱-۱۳)
۳.
صایح عملی (۴:۱-۵:۲۲)
الف
–
تقدسی که اراده خدا را به انجام میرساند (۴:۱-۸)
رساله اول به تسالونيكيان
تفسیر کتاب مقدس برای ایماندارن
ویلیام مک دونالد
The First Epistle to the Thessalonians
Believer’s Bible Commentary
by
William MacDonald
مقدمه
«این نامه بیشتر از سایر نامههای پولس از ويژگي سادگی، لطافت و جذابیت... برخوردار است. در اینجا هیچ منازعهای وجود ندارد.»
- گراهام اسکورجی (W. Graham Scroggie)
الف) جایگاه منحصر به فرد در میان کتب مقدس
اولین کتابی که بوسیله یک نویسنده‌ی مشهور نوشته میشود معمولاً ارزش زیادی به عنوان نشان دهنده‌ی تأکید و عطای مکاتبه دارد. اول تسالونیکیان شاید اولین نامه‌ی الهامی پولس باشد. نتیجه جالب تعالیم مسیحی که پولس رسول قادر بود در این رساله‌ی کوتاه به تسالونیکیان ارائه دهد واضحاً نشان میدهد که بسیاری از تعالیمی که او در اینجا مورد بحث قرار میدهد بوسیله‌ی تسالونیکیان شناخته شده بودهاند. امروزه ربوده شدن و بازگشت ثانوی خداوند، اعتقاد شناخته شدهای است و مسیحیان پروتستان منتظر آن هستند. همیشه اینطور نبوده است. احیاء جذابیتِ این آموزه خصوصاً از طریق نوشته‌های برادران اولیه در بریتانیای کبیر (۱۸۲۵-۱۸۵۰) به گستردگی بر اول تسالونیکیان استوار بودند. بدون این نامه‌ی کوتاه ما در فهم خود از نظریههایِ مختلف راجع به بازگشت مسیح جداً محروم میشدیم.
ب) نویسنده
اینکه اول تسالونیکیان یک رساله خاص پولس رسول است بوسیله‌ی هیچکس از محققین کتابمقدس رد نشده است. تضمین این امر چنانچه فریم ( J. E. Frame) میگوید کافی است: «این رساله پولس است مگر اینکه کسی آماده باشد ادعا کند که پولس هرگز نزیسته است یا هیچ نامهای از او باقی نمانده است».
شواهد خارجی که بر پولس به عنوان نویسنده تأکید میکند در نوشته‌های پلی کراپ، اینگناتیوس و جوستین و همچنین کانون مارسیون و موراتوری (اولین فهرست از نوشته‌های مقدس مسیحیان) یافت میشود.
شواهد داخلی، سبک و کلمات خاصِ پولس است و دلسوزی قلبی یک پدرِ روحانی. ضرورت تاریخی این رساله با اعمال رسولان میخواند. هم در ۱:۱ و هم در ۱۸:۲ نویسنده، خود را پولس خطاب کرده است.
ج) تاریخ نگارش
اول تسالونیکیان، از قرنتس در هنگامی که پولس هجده ماه در آنجا مانده نوشته شده است و زمان نوشته شدن آن زیاد دورتر از زمانیکه تیموتائوس نزد پولس آمد نمیباشد (اول تسالونيكيان ۶:۳، ۱۷:۲). از آنجائیکه غالیون (اعمال رسولان ۱۸) به عنوان فرماندار نامش در اوایل تابستان ۵۱ میلادی آمده است، پولس میبایست در اوایل ۵۰ بدانجا رسیده و نامه را نوشته باشد. همه‌یمحققین تاریخ نگارش کتاب را در حدود اوایل سال ۵۰ میلادی رقم زدهاند و این احتمالاً، مطمئنتر است که ما تاریخِ نگارش نامه را صریحاً در ۵۰ یا ۵۱ میلادی یعنی فقط ۲۰ سال پس از صعود خداوندمان بدانیم.
د) زمینه و موضوع
اولین باری که نور انجیل، ظلمتِ تسالونیکیان را در هم شکست در طی سفر دوم بشارتی پولس بود (اعمال رسولان۱:۱۷ـ۱۰).
پس از اینکه پولس و سیلاس از زندان فیلپی آزاد شدند، به تسالونیکیه، اَمفپولس و اپلونیه رفتند. تسالونیکی در آن زمان یک شهر هم از لحاظ دولتی و هم ارتباطی سوق‌الجیشی بود. پولس بر طبق نقشه به کنیسه یهود رفت و از عهدعتیق نشان داد که مسیح رنج برده و از میان مردگان برخاسته است. سپس او ادامه داده و اظهار داشت که عیسی ناصری، مسیح موعود بوده است. این امر سه هفته به طول انجامید. بعضی از یهودیان قانع شده و با پولس و سیلاس و دیگر ایماندارن ساکن شدند. همچنین بسیاری از یونانیان جدیدالایمان و عده کمی از زنان رهبر در شهر تغییر گرایش یافتند. سپس واکنش شدید شدوع شد. آن دسته از یهودیانی که ایمان نیاورده بودند عدهای از اوباش را در بازار جمع کرده و به سمت خانه یاسون بسیج کردند یعنی جائیکه پولس و سیلاس در آن مانده بودند. وقتیکه ایشان، واعظین را در آن خانه نیافتند یاسون و بعضی دیگر از ایمانداران را گرفته و به نزد حاکمان شهر (دولتمردان) بردند و از ایشان شکایت کردند که اینها جهان را بر عکس نمودهاند. این یک تعارفِ نامتحد بود! سپس آنها مسیحیان را به توطئه به ضد قیصر برای براندازی او بوسیله برانگیختن پادشاهی دیگر به نام عیسی محکوم کردند. دولتمردان به مشکل برخوردند. آنها از یاسون و دیگر همکاران او خواستند تا مهمانان خود را از شهر بیرون کنند. سپس یاسون و دیگران آزاد شدند.
برادران مسیحی در تسالونیکی تصمیم گرفتند مستقیماً به واعظین فرامینی حکیمانه برای ترک شهر بدهند پس آنها، واعظین را در شب به تبیریه فرستادند.
مسئله چشمگیر این است که وقتی پولس و سیلاس از هم جدا شدند، گروه عبادت کنندگان کلیسا را که آموزش دیده بودند ترک کردند چون آنها میتوانستند جفاها را متحمل شوند. آسان است که از اعمال ۲:۱۷ چنین نتیجهگیری کنیم که پولس و همکاران او در تسالونیکیه برای فقط سه سبت توقف نمودند. بهر حال، این دوره‌ی خدمتِ تعلیم آنها در کنیسه بود. پولس و گروهش سه ماه را در آن شهر سپری کردند. نامه‌ی پولس رسول به آنها نشان میدهد که تسالونیکیان تسلط زیادی به آموزههای مسیحیت داشتهاند و به سختی این آموزهها را در سه یا چهار هفته میتوانستهاند تعلیم بگیرند.
پولس از تبیریه به آتن رفت (اعمال رسولان ۱۵:۱۷). در آنجا او شنید که ایمانداران در تسالونیکیه مورد جفا واقع شدهاند. او سعی کرد که ایشان را ملاقات کند ولی شیطان مانع شد (اول تسالونيكيان ۱۷:۲ـ۱۸) بنابراین او تیموتائوس را به نزد ایشان فرستاد (۱:۳ـ۲). تیموتائوس گزارش فرستاد که در کل امیدوار کننده بود (۶:۳ـ۸)، و این پولس رسول را برانگیخت تا این نامه را بنویسد. در آن، او از خدمتِ خود بر ضد حملاتِ بدگویان دفاع میکند. او دعوت میکند که ایمانداران از فرهنگهایی فانی خود را جدا بسازند. او سو تفاهمی که راجع به کسانی که در مسیح مردهاند را بر میدارد؛ او کسانی که به بهانه‌ی آمدن مسیح دست از کار کشیدهاند را توبیخ میکند؛ و او مقدسین را تشویق میکند تا به رهبرانِ روحانی خود احترام بگذارند. یکی از مهمترین پیش زمینه‌ی اول تسالونیکیان بازگشت خداوند عیسی است. این اشارات را به هم متصل کرده و اینطور خلاصه میکند:
یک مسیحی که در انتظار بازگشت خداوند عیسی است: (۱) در قلبش هیچ بتی ندارد (۹:۱و۱۰)؛ (۲) در خدمتش مشغول است (۹:۲و۱۹)؛ (۳) در رابطه با دیگران با محبت است (۱۲:۳و۱۳)؛ (۴) در ذهنِ خود پریشانی ندارد (۱۳:۴ـ۱۸)؛ (۵) در زندگیش گناهی وجود ندارد (۲۳:۵).