مکاشفه
فصل ۱۳
۱ و او بر ریگِ دریا ایستاده بود.و دیدم وحشی از دریا بالا می‌آید که ده شاخ و هفت سر دارد و بر شاخهایش ده افسر، و بر سرهایش نامهای کفر است.
۲ و آن وحش را که دیدم، مانند پلنگ بود و پایهایش مثل پای خرس و دهانش مثل دهان شیر. و اژدها قوّت خویش و تخت خود و قوّت عظیمی به وی داد.
۳ و یکی از سرهایش را دیدم که تا به موت کشته شد و از آن زخم مهلک شفا یافت و تمامیِ جهان در پی این وحش در حیرت افتادند.
۴ و آن اژدها را که قدرت به وحش داده بود، پرستش کردند و وحش را سجده کرده، گفتند که کیست مثل وحش و کیست که با وی می‌تواند جنگ کند؟
۵ و به وی دهانی داده شد که به کبر و کفر تکلّم می‌کند؛ و قدرتی به او عطا شد که مدت چهل و دو ماه عمل کند.
۶ پس دهان خود را به کفرهای بر خدا گشود تا بر اسم او و خیمهٔ او و سکنه آسمان کفر گوید.
۷ و به وی داده شد که با مقدّسین جنگ کند و بر ایشان غلبه یابد؛ و تسلّط بر هر قبیله و قوم و زبان و امّت، بدو عطا شد.
۸ و جمیع ساکنان جهان، جز آنانی که نامهای ایشان در دفتر حیات برّه‌ای که از بنای عالم ذبح شده بود مکتوب است، او را خواهند پرستید.
۹ اگر کسی گوش دارد بشنود.
۱۰ اگر کسی اسیر نماید به اسیری رود، و اگر کسی به شمشیر قتل کند، می‌باید او به شمشیر کشته گردد. در اینجاست صبر و ایمان مقدّسین.
۱۱ و دیدم وحش دیگری را که از زمین بالا می‌آید و دو شاخ مثل شاخهای برّه داشت و مانند اژدها تکلّم می‌نمود؛
۱۲ و با تمام قدرتِ وحشِ نخست، در حضور وی عمل می‌کند و زمین و سکنه آن را بر این وا می‌دارد که وحش نخست را که از زخم مهلک شفا یافت، بپرستند.
۱۳ و معجزاتِ عظیمه به عمل می‌آورد تا آتش را نیز از آسمان در حضور مردم به زمین فرود آوَرَد.
۱۴ و ساکنان زمین را گمراه می‌کند، به آن معجزاتی که به وی داده شد که آنها را در حضور وحش بنماید. و به ساکنان زمین می‌گوید که صورتی را از آن وحش که بعد از خوردنِ زخمِ شمشیر زیست نمود، بسازند.
۱۵ و به وی داده شد که آن صورتِ وحش را روح بخشد تا که صورت وحش سخنگوید و چنان کند که هر که صورت وحش را پرستش نکند، کشته گردد.
۱۶ و همه را از کبیر و صغیر و دولتمند و فقیر و غلام و آزاد بر این وا می دارد که بر دست راست یا بر پیشانیِ خود نشانی گذارند.
۱۷ و اینکه هیچ‌کس خرید و فروش نتواند کرد، جز کسی که نشان، یعنی اسم یا عددِ اسم وحش را داشته باشد.
۱۸ در اینجا حکمت است. پس هر که فهم دارد، عدد وحش را بشمارد، زیرا که عدد انسان است و عددش ششصد و شصت و شش است.
۱۳:۱ باب ۱۳ مکاشفه دو جانور عظیم را معرفی می‌کند: وحشی که از دریا بالا می‌آید و وحش دیگری که بر روی زمین، و یا سرزمین اسرائیل است. شکی نیست که این وحوش نماد کسانی هستند که در طی دوره‌ی عذاب نقشی ماندگار دارند. آنها ترکیبی از چهار جانور مذکور در دانیال ۳:۷-۷ می‌باشند. اولین وحش یا جانور، سرزنده شده‌ی امپراتوری رم است که ده شاخ او نماد ده پادشاه می‌باشد. او از دریا بالا می آید، و این نمونه‌ای است از امت‌های غیریهودی. او دارای شاخ است. دانیال پیشگوئی نمود كه امپراتوری رم با ده پادشاه زنده خواهد شد (دانیال ۲۴:۷). او دارای هفت سر است. در مکاشفه ۱۷:۹و۱۰ گفته شده که هفت پادشاه هستند، یک ارجاع احتمالی به هفت نوع مختلف از حاکمان یا هفت صحنه مختلف از امپراتوری است.
او دارای ده تاج بر روی شاخهایش است. این مورد حاکی از قدرت حاکمیت است که توسط اژدها یا شیطان به او داده شده است. او بر سرهایش نام های کفر قرار گرفته است، و ادعای خدایی می‌کند.
۱۳:۲ آن وحش مانند پلنگ و پایهایش مثل پای خرس و دهانش مثل دهان شیر است. در باب ۷ کتاب دانیال پلنگ نماد یونان، خرس سمبل مادها و شیر نماد بابل است. بدین ترتیب احیاء امپراتوری رم مشابه پیشینیان خود است كه تبدیل به فاتحی مانند پلنگ و نیرومندی چون خرس و آزمندی چون شیر، می‌شود. کوتاه کلام اینکه، این جانور ترکیبی از تمام چهره‌های شریری است که پیشگام امپراتوری‌های جهانی است که امپراتوران و حاکمان آن، قدرت مافوق طبیعی خود را از شیطان کسب می‌کند.
۱۳:۳ این جانور دارای زخم مهلکی در یکی از سرهایش است.
اسکوفیلد در این مورد می‌نویسد: «باقی مانده‌های امپراتوری رم باستان هرگز موقوف به دولت‌های جداگانه نشد. این فرم سلطنتی دولت‌ها بود که موقوف گردیدند، یعنی همان سری که در اثر جراحت تا مرگ پیش می‌رود.» به هر حال زخم کشنده شفا می‌یابد. به کلامی دیگر امپراتوری با یک امپراتور در راس آن بنام وحش یا جانور، زنده می‌شود.
۱۳:۴ اژدها مورد پرستش مردم قرار می‌گیرد، مردم نه تنها از اژدها دچار شگفتی شده‌اند، بلکه او را عملاً به عنوان خدا، پرستش می‌کنند، و وحش را نیز سجده می‌کنند.
۱۳:۵و۶ جانور دچار غرور و تکبر می‌شود و شروع به کفرگوئی می‌کند و قدرتی به او داده می‌شود که مدت چهل و دو ماه تاخت و تاز کند. او نام و خیمه‌ی خدا و سکنه‌ی آسمان را با بی‌حرمتی یاد کرده و کفر می‌گوید.
۱۳:۷ او شروع به جنگ با مردم خدا می‌کند و بر بسیاری غلبه می‌یابد. مردم خدا بجای اینکه تسلیم او شوند می‌میرند. حاکمیت او بر تمام جهان گسترده می‌شود - آخرین دنیای امپراتوری قبل از حاکمیت مسیح.
۱۳:۸ کسانی که ایماندار واقعی نیستند، داوطلبانه جانور را پرستش می‌کنند، چونکه هرگز به مسیح ایمان نیاورده‌اند و نام‌هایشان در دفتر حیات برّه نوشته نشده است. آنها به حقیقت ایمان نیاورده بلکه به دروغ ایمان دارند.
۱۳:۹ این باید اخطاری باشد به هر کسی که نور کلام خدا را وقتی که در دسترس او بوده است، پذیرفته است. پیامد انکار نور، از دست دادن نور است.
۱۳:۱۰ به ایمانداران اطمینان داده شده که جفاکنندگان بر آنها به اسیری می‌روند و به شمشیر کشته می‌شوند. این وعده مقدسین را قادر می‌سازد تا با صبر و ایمان، منتظر باشند.
۱۳:۱۱ وحش دوم صورت پایدار دیگری از دوره‌ی عذاب است. او همکاری نزدیکی با وحش اول دارد، و حتّی جبهه‌ی جهانی متحدی برای پرستش وحش اول و بت اعظم که نماد امپراتوری رم است، تشکیل داده‌اند. وحش دوم از زمین بالا می‌آید. اگر سرزمین اسرائیل موردنظر باشد، آنگاه این رهبر می‌شود گفت که یک یهودی است. او نبی کاذب است (ر.ک. ۱۶:۱۳؛ ۱۹:۲۰؛ ۲۰:۱۰). او دارای دوشاخ مثل شاخهای برّه می باشد، و این هیئت ظاهری موقر و آرام به او می‌دهد، اما همچنین حدس زده می‌شود که خود را جای برّه خدا، جا می‌زند. او مانند اژدها صحبت می‌کند، و این اشاره به این است که او از شیطان الهام گرفته و تقویت می‌شود.
۱۳:۱۲-۱۴ او با تمام قدرت وحش نخست، بدین معنی است که امپراتوری رم قدرت نامحدودی به او داده است تا به جای خودش اعمال قدرت نماید. او دارای قدرتی فوق طبیعی است، و حتی آتش را نیز از آسمان فرو می‌آورد. هدف این معجزات البته فریفتن مردم و وادار کردن آنان به پرستش انسان به عنوان خدا است.
۱۳:۱۵ به او قدرت داده شده تا صورت وحش را زنده کند تا بتواند سخن گوید و جریمه‌ی پرستش ننمودن او مرگ باشد.
۱۳:۱۶ وحش دوم، مردم را وا می‌دارد تا برای نشان دادن وفاداری خود به امپراتوری رم، نشانی از وحش بر دست راست یا بر پیشانی خود، بگذارند.
۱۳:۱۷ علاوه بر این نشانه، وحش دارای اسم و عدد اسم است. اگر کسی نشان، اسم و یا عدد اسم وحش را نداشته باشد قادر به خرید و فروش نخواهد بود. این کوششی است برای واداشتن انسان از طریق فشار اقتصادی به فراموش کردن مسیح و بت‌پرستی. این یک آزمایش جدی خواهد بود، اما ایمانداران واقعی مرگ را بر انکار نجات دهنده‌ی خود، ترجیح می‌دهند.
۱۳:۱۸ عدد وحش ۶۶۶ می‌باشد. شش، عدد انسان است. واقعیت اینکه یک شماره کمتر از هفت است، شاید به مفهوم کوتاهی او از جلال و کاملیت خداست. سه عدد شش عبارتست از تثلیث شیطان. یکی از بزرگترین مشکلات در رابطه با باب ۱۳ مكاشفه این است کدام یک از وحوش، ضدمسیح است. وحش اول یا دوم؟ اساساً بحث در مورد ضدمسیح بودن وحش اول این است که او اصرار دارد مانند خدا مورد پرستش قرار گیرد. کسانی که معتقدند وحش دوم ضدمسیح است می‌گویند که هیچ یهودی‌ای هرگز یک غیریهودی را به عنوان مسیحای موعود نپذیرفته است، و از آنجا که وحش دوم یک یهودی است، بنابراین می‌باید مسیحای دروغین باشد.