مکاشفه
فصل ۲۰
۱ و دیدم فرشته‌ای را که از آسمان نازل می‌شود و کلید هاویه را دارد و زنجیری بزرگ بر دست وی است.
۲ و اژدها، یعنی مار قدیم را که ابلیس و شیطان می‌باشد، گرفتار کرده، او را تا مدت هزار سال در بند نهاد.
۳ و او را به هاویه انداخت و در را بر او بسته، مهر کرد تا امّت‌ها را دیگر گمراه نکند تا مدت هزار سال به انجام رسد؛ و بعد از آن می‌باید اندکی خلاصی یابد.
۴ و تختها دیدم و بر آنها نشستند و به ایشان حکومت داده شد و دیدم نفوس آنانی را که بجهت شهادت عیسی و کلام خدا سر بریده شدند و آنانی را که وحش و صورتش را پرستش نکردند و نشان او را بر پیشانی و دست خودنپذیرفتند که زنده شدند و با مسیح هزار سال سلطنت کردند.
۵ و سایر مردگان زنده نشدند تا هزار سال به اتمام رسید. این است قیامت اوّل.
۶ خوشحال و مقدّس است کسی که از قیامت اوّل قسمتی دارد. بر اینها موت ثانی تسلّط ندارد بلکه کاهنان خدا و مسیح خواهند بود و هزار سال با او سلطنت خواهند کرد.
۷ و چون هزار سال به انجام رسد، شیطان از زندان خود خلاصی خواهد یافت
۸ تا بیرون رود و امّت‌هایی را که در چهار زاویه جهانند، یعنی جوج و ماجوج را گمراه کند و ایشان را بجهت جنگ فراهم آورد که عدد ایشان چون ریگ دریاست.
۹ و بر عرصه جهان برآمده، لشکرگاه مقدّسین و شهر محبوب را محاصره کردند. پس آتش از جانب خدا از آسمان فرو ریخته، ایشان را بلعید.
۱۰ و ابلیس که ایشان را گمراه می‌کند، به دریاچه آتش و کبریت انداخته شد، جایی که وحش و نبی کاذب هستند؛ و ایشان تا ابدالآباد شبانه‌روز عذاب خواهند کشید.
۱۱ و دیدم تختی بزرگِ سفید و کسی را بر آن نشسته که از روی وی آسمان و زمین گریخت و برای آنها جایی یافت نشد.
۱۲ و مردگان را خُرد و بزرگ دیدم که پیش تخت ایستاده بودند؛ و دفترها را گشودند. پس دفتری دیگر گشوده شد که دفتر حیات است و بر مردگان داوری شد، بحسب اعمال ایشان از آنچه در دفترها مکتوب است.
۱۳ و دریا مردگانی را که در آن بودند باز داد؛ وموت و عالم اموات مردگانی را که در آنها بودند باز دادند؛ و هر یکی بحسب اعمالش حکم یافت.
۱۴ و موت و عالم اموات به دریاچه آتش انداخته شد. این است موتِ ثانی، یعنی دریاچه آتش.
۱۵ و هر که در دفتر حیات مکتوب یافت نشد، به دریاچه آتش افکنده گردید.
۲۰:۱ قبل از اینكه دوره‌ی هزارساله شروع شود، می‌بایست شیطان مهار شود. برای تحقق این امر یك فرشته از آسمان نازل می شود كه كلید هاویه و زنجیری بزرگ را در دست دارد.
از یك نظر خداوند ما موقع آمدنش به زمین، شیطان را بسته است (متی ۱۲:۲۹). بنابراین، این صحنه دیگری از دربند كشیدن اوست.
۲۰:۲ فرشته شیطان را گرفتار می‌كند و تا مدت هزار سال دربند می‌نهد. یوحنا وسوسه‌كننده را با چهار عنوان نامیده است: اژدها، مار، ابلیس (تهمت‌زننده) و شیطان (مدّعی).
۲۰:۳ در طول دوره‌ی هزاره، دشمن بزرگ در هاویه زندانی می‌شود. هاویه به طوری مُهر می‌شود كه او دیگر نمی‌تواند از آنجا خارج شود تا امت‌ها را گمراه كند. در اواخر سلطنت مسیح، او مجدداً برای آخرین شورش كوتاه‌مدت خود، آزاد می‌شود (آیات ۷ تا ۱۰).
۲۰:۴ اینك یوحنا كسانی را بر تخت در آسمان می‌بیند كه قدرت اعمال حاكمیت دارند. اینان مقدسین عصر كلیسا می‌باشند كه در قالب عروس مسیح با او سلطنت می‌كنند. همچنین یوحنا گروه شهیدان را می‌بیند - كسانی كه نشان وحش را بر پیشانی خود نپذیرفته‌اند. اینان به روشنی مقدسین عذاب كشیده هستند كه به خاطر ایمانشان مرده‌اند. هر دو گروه در عصر طلائی صلح و كامیابی با مسیح سلطنت می‌كنند.
۲۰:۵ بخش اول آیه پنجم یك جمله معترضه است. عبارت سایر مردگان اشاره به بی‌ایمانان تمام عصر‌‌ها می‌باشند كه در پایان هزار سال زنده می‌شوند تا در پیش تخت سفید بزرگ داوری بایستند.
عبارت «این است قیامت اول»، برمی‌گردد به آیه چهارم. قیامت اول یك رویداد تنها نیست، بلكه تشریح رستاخیز عادلان در زمان‌های مختلف است. این واقعه اشاره دارد به رستاخیز مسیح (اول قرنتیان ۱۵:۲۳)، رستاخیز كسانی كه در هنگام ربوده شدن كلیسا توسط مسیح، از آن او می‌باشند (اول تسالونیكیان ۴:۱۳-۱۸)، رستاخیز دو شاهدی كه بدنهایشان در شارع عام افتاده بود (مكاشفه ۱۱:۱۱). و رستاخیز مقدسین عذاب كشیده كه در اینجا توصیف شدند (همچنین رجوع كنید به دانیال ۱۲:۲). به كلامی دیگر قیامت اول شامل قیامت مسیح و همه‌ی ایمانداران واقعی است، هرچند در زمان‌های متفاوت زنده می‌شوند. این رستاخیز در چندین مرحله واقع می‌شود.
۲۰:۶ كسانی كه در قیامت اول نصیب برده‌اند متبارك‌اند، چون زمانی كه تمام بی‌ایمانان دردریاچه آتش افكنده می‌شوند،آنها موت ثانی را نمی‌بینند (آیه ۱۴). ایمانداران واقعی كاهنان خدا و مسیح خواهند شد و مدت هزار سال با او سلطنت خواهند كرد.
۲۰:۷و۸ چون هزار سال به انجام می‌رسد، شیطان از بند آزاد شده بیرون می‌رود تا در چهار زاویه جهان مللی را كه با مسیح دشمنی می‌كنند و در اینجا جوج و ماجوج نامیده شده‌اند، برای جنگ با مسیح آماده نمایند. عبارت جوج و ماجوج را نباید با «جوج كه از زمین ماجوج» است و در حزقیال باب‌های ۳۸ و ۳۹ بدان اشاره شده، اشتباه نمود.
در كتاب حزقیال ماجوج سرزمینی بزرگ در شمال اسرائیل است، و جوج پادشاه آن سرزمین است. ولی در اینجا این دو عبارت بطور عام اشاره به ملت‌های جهان است. در كتاب حزقیال وضعیت، ماقبل هزاره است، ولی در اینجا بعد از هزاره است.
۲۰:۹ بعد از تجدید قوا، ارتشی از شورشیان بی‌خدا و اهریمنان به سوی اورشلیم شهر محبوب می‌تازند. ولی آتش از جانب خدا از آسمان فرو می‌ریزد و سپاهیان را در خود می‌بلعد.
م. مجازات شیطان و تمام بی‌ایمانان (۲۰:۱۰-۱۵)
۲۰:۱۰ آنگاه ابلیس، به دریاچه آتش و كبریت افكنده می‌شود تا به وحش و نبی كاذب بپیوندد. شاید تعجب‌آور باشد كه شیطان بتواند در پایان دوره‌ی هزاره ارتشی از بی‌ایمانان تدارك ببیند. به هرحال، باید به خاطر داشته باشید كه تمام كودكانی كه در طول سلطنت مسیح متولد می‌شوند، در گناه متولد خواهند شد و احتیاج به نجات خواهند داشت. همه كس مسیح را در آن زمان به عنوان پادشاهی عادل قبول نخواهد داشت و چنین افرادی در روی زمین پراكنده‌اند و می‌كوشند تا آنجا كه ممكن است از اورشلیم دوری كنند.
توجه داشته باشید كه وحش و نبی كاذب، بعد از هزار سال، باز هم به هاویه می‌روند. این مورد، آن چنان كه آیه می‌گوید: «و ایشان تا ابدالاباد شبانه روز عذاب خواهند كشید»، نظریه فنای ابدی را مردود می‌كند.
۲۰:۱۱ در این آیه ما با تخت بزرگ سفید داوری، آشنا می‌شویم. این تخت بزرگ است چونكه دربرگیرنده موارد بسیاری است، و به خاطر كاملیت و خلوص داوری‌هایی كه بر آن می‌شود، سفید است. عیسای خداوند به عنوان داور بر آن تخت نشسته است (یوحنا ۵:۲۲و۲۷).
عبارت «كه از روی وی آسمان و زمین گریخت»، اشاره به این است كه این داوری در ابدیت و بعد از نابودی خلقت كنونی، صورت می‌گیرد (دوم پطرس ۳:۱۰).
۲۰:۱۲ اینك مردگان از خرد و كلان در پیش تخت خدا ایستاده‌اند. آنها بی‌ایمانان تمام زمانه‌ها می‌باشند. سپس دفتری دیگر گشوده می‌شود و آن دفتر حیات است كه شامل اسامی تمام كسانی است كه توسط خون گرانبهای مسیح، آمرزیده شده‌اند. دفتر اول شامل جزئیات ثبت شده از اعمال نجات نیافتگان است. نام هر كسی كه در این دفتر است، در دفتر حیات ثبت نشده است. درج نشدن نام آنها در دفتر حیات موجب محكومیت آنهاست، ولی ضبط اعمال شریرانه آنها تعیین كننده میزان مجازاتی است كه می‌بینند.
۲۰:۱۳ دریا تمام اجسادی را كه در خود دارد و در آن مدفون شده‌اند، پس خواهد داد. موت و عالم اموات نیز تمام مردگانی را كه در بی‌ایمانی مرده‌اند، بازپس خواهد داد. بدن‌ها و ارواح جهت ایستادن در پیش تخت داوری به هم می‌پیوندند. همانطوریكه پاداش‌ها در بهشت متفاوت است، درجه مجازات هم در هاویه، متفاوت است. درجه پاداش و مجازات خواه در بهشت و خواه در هاویه مربوط به اعمال داوری شدگان است.
۲۰:۱۴ وقتی می‌خوانیم كه: موت و عالم اموات به دریاچه آتش انداخته شد، منظور از آن هم جسم است و هم روح و هم جان. آیه می‌گوید كه: « این است موت ثانی» و موت ثانی، یعنی دریاچه آتش.
تفاوتی وجود دارد بین عالم اموات و هاویه. عالم اموات برای شخص غیرمسیحی كه می‌میرد یك حالت غیرجسمانی و مجازات آگاهانه است. عالم اموات نوعی اطاق انتظار است، یك وضعیت واسطه‌ی كه آنها در آنجا منتظر داوری در مقابل تخت سفید داوری می‌مانند.
عالم اموات برای ایمانداری كه مرده است یك حالت غیرجسمانی متبارك در آسمان است كه در انتظار زنده شدن و جلال یافتن جسم خود است. وقتی كه عیسی مرد، به فردوس رفت (لوقا ۲۳:۴۳)، كه پولس آنجا را آسمان سوم نامیده است (دوم قرنتیان ۱۲:۲و۴)، و مكان استقرار خداست. در كتاب اعمال ۲:۲۷ گفته شده كه خدا نفس عیسی را در عالم اموات ترك نكرد، بلكه نفس او را با بدنی جلال یافته ملبس نمود.
هاویه زندان آخرین برای مردگان شریر است. هاویه همان دریاچه آتش، جهنم و موت ثانی است.
۲۰:۱۵ مبنای تصمیم‌گیری در این داوری، وجود نام شخص در دفتر حیات است. اگر نام كسی در این دفتر یافت شود، او در زمره‌ی كسانی است كه در قیامت اول سهیم هستند. بنابراین، این آیه تنها در مورد كسانی صادق است كه پیش تخت سفید داوری ایستاده‌اند.