مکاشفه
فصل ۵
۱ و دیدم بر دست راست تختنشین، کتابی را که مکتوب است از درون و بیرون، و مختوم به هفت مُهر.
۲ و فرشته‌ای قوی را دیدم که به آواز بلند ندا می‌کند که کیست مستحّقِ اینکه کتاب را بگشاید و مُهرهایش را بردارد؟
۳ و هیچ‌کس در آسمان و در زمین و در زیرزمین نتوانست آن کتاب را باز کند یا بر آن نظر کند.
۴ و من به شدّت می‌گریستم زیرا هیچ‌کس که شایستهٔ گشودن کتاب یا خواندن آن یا نظر کردن بر آن باشد، یافت نشد.
۵ و یکی از آن پیران به من می‌گوید، گریان مباش! اینک، آن شیری که از سبط یهودا و ریشهٔ داود است، غالب آمده است تا کتاب و هفت مُهرش را بگشاید.
۶ و دیدم در میان تخت و چهار حیوان و در وسط پیران، برّه‌ای چون ذبح‌شده ایستاده است و هفت شاخ و هفت چشم دارد که هفت روح خدایند که به تمامی جهان فرستاده می‌شوند.
۷ پس آمد و کتاب را از دست راست تختنشین گرفته است.
۸ و چون کتاب را گرفت، آن چهار حیوان و بیست و چهار پیر به حضور برّه افتادند و هر یکی از ایشان بربطی و کاسه‌های زرّین پر ازبخور دارند که دعاهای مقدّسین است.
۹ و سرودی جدید میسرایند و می‌گویند، مستحقّ گرفتن کتاب و گشودن مُهرهایش هستی زیرا که ذبح شدی و مردمان را برای خدا به خون خود از هر قبیله و زبان و قوم و امّت خریدی
۱۰ و ایشان را برای خدای ما پادشاهان و کَهَنَه ساختی و بر زمین سلطنت خواهند کرد.
۱۱ و دیدم و شنیدم صدای فرشتگان بسیار را که گرداگرد تخت و حیوانات و پیران بودند و عدد ایشان کرورها کرور و هزاران هزار بود؛
۱۲ که به آواز بلند می‌گویند، مستحّق است برّه ذبح‌شده که قوّت و دولت و حکمت و توانایی و اکرام و جلال و برکت را بیابد.
۱۳ و هر مخلوقی را که در آسمان و بر زمین و زیرزمین و در دریاست و آنچه در آنها می‌باشد، شنیدم که می‌گویند، تختنشین و برّه را برکت و تکریم و جلال و توانایی باد تا ابدالآباد.
۱۴ و چهار حیوان گفتند، آمین! و آن پیران به روی درافتادند و سجده نمودند.
ب) برّه و هفت تومار (باب ۵)
۵:۱ در اینجا خدا با کتابی در دست که با هفت مهر بسته شده، دیده می‌شود. کتاب حاوی گزارش داوری است که می‌بایست در استقرار ملکوت عیسی مسیح خداوند، واقع شود.
۵:۲-۳ فرشته‌ای قوی در جستجوی کسی است مستحق گشودن کتاب و برداشتن مهرهایش باشد. ولی هیچ‌کس نه در آسمان، و نه در زمین و نه در زیرزمین پیدا نمی‌شود که شایستگی برداشتن مهر و خواندن کتاب را داشته باشد. نه فرشته، نه انسان، نه اهریمن، هیچ کدام آن حکمت و شناخت لازم برای اجرای داوری را ندارند.
۵:۴ وقتی دیده می‌شود که هیچ کسی شایسته گشودن کتاب نیست، یوحنا شدیداً می‌گرید. آیا این بدین معنی است که امور غلط بر روی زمین ادامه خواهند داشت، و یا اینکه درستکاران هرگز حمایت نخواهند شد و خطاکاران بی‌مجازات می‌مانند؟ آیا این بدین معنی است که ملكوت خدا به دلیل بی‌نتیجه بودن پاك‌سازی زمین نخواهد آمد؟
۵:۵ یکی از آن پیران، یوحنا را با اخباری شاد تسلی می‌دهد، مبنی بر اینکه آن شیری که از سبط یهودا و ریشه داود است (خالق و نیا)، شایستگی گشودن کتاب و هفت مهر را دارد و هموست که داوری را اجرا خواهد نمود. عیسی شایستگی آن را دارد که با حکمت نامحدودش، با فتوای خدائیش (یوحنا ۵:۲۲-۲۷)، با شخصیت متعالش و با کار خود بر جلجتا، داور باشد.
در کتاب مکاشفه خداوند ما در قالب برّه و شیر معرفی شده است. او به عنوان برّه خدا کسی است که قربانی شد، و گناهان جهان را بر خود گرفت. او به عنوان شیر، داور است و دشمنان خود را مجازات می‌کند او در ظهور اول خود یک برّه بود و در رجعت دوم خود یک شیر خواهد بود.
۵:۶ وقتی که یوحنا نگاه می‌کرد، دید که تخت توسط چهار حیوان و پیران احاطه شده است. و در وسط، برّه‌ای چون ذبح شده ایستاده است آن برّه دارای هفت شاخ (قادر مطلق) و هفت چشم (دانای مطلق) بود. در دست داشتن هفت روح خدا توسط خداوند، عیسی مسیح خداوند را برای ما تداعی می‌کند که از روح پُر بود (یوحنا ۲۴:۳). هفت روح خدا که بر تمامی جهان فرستاده می‌شوند، مبنی بر حضور همه جانبه خداوند در آن واحد در همه جا است.
۵:۷-۸ به محض اینکه برّه کتاب را از دست راست خدای پدر گرفت، آن چهار حیوان و پیران در حضور برّه بخاک افتادند. هر یک از ایشان دارای بربطی و کاسه‌ای از زرین پر از بخور بودند، که نشانه‌ی دعای مقدسین و احتمالاً دعای شهیدان به حضور خدا است تا انتقام خون آنها را بگیرد (۱۰:۶). اگرچه آنها دعاها را به خداوند به تقدیم می کردند، ولی هیچ اشاره‌ای به اینکه دعاها هدیه‌ای به خداوند بوده‌اند، یا بخشی برای پاسخ به آنهاست، نشده است.
۵:۹-۱۰ آن چهار حیوان در سرود جدیدشان، اعلام نمودند که برّه به خاطر کار نجات‌بخشش روی صلیب مستحق داور شدن است. سوالی در اینجاست مبنی بر اینکه آنها خود را شامل آمرزیده شدگان می‌دانستند؟ («و ما را برای خدا») و یا اینکه بر طبق ترجمه دیگری اینچنین باید خوانده شود: «و مردمان را برای خدا به خون خود از هر قبیله و زبان و قوم و امت خریدی۱۳».
فراتر از آمرزش، خداوند ایمانداران را پادشاهان و کهنه ساخته است، تا او را ستایش کنند و شاهدان او باشند و با او برای هزار سال بر زمین سلطنت کنند.
۵:۱۱ سرایندگان فرشتگان بسیار بودند که گرداگرد تخت و حیوان و پیران بودند. سرایندگان بالغ بر میلیون‌ها و شاید میلیاردها بودند، كه همگی در یک نظم کامل خدا را می‌سرودند.
۵:۱۲ سرود ستایش آنها، سرودی است که ایمانداران باید سر دهند: «مستحق است برّه ذبح شده بیابد:
قوّت - بر زندگی من، بر کلیسا، بر دنیا، بر کائنات؛
دولت - همۀ نقره‌ها و طلاهای من؛
حکمت - زیباترین در ذهن من؛
توانائی - قدرت جسمانی من برای خدمت او؛
اکرام - اشتیاق ناب برای عظمت بخشیدن به او در تمام راههای من،
جلال - سراسر زندگانی من به جلال دادن به او تخصیص یافته است؛
برکت -تمام توانایی من برای ستایش او.
۵:۱۳ اینک موسیقی در آسمان کوک می‌شود و در یک نظم عمیق و کامل می‌سراید: هر مخلوقی... در آسمان و بر زمین و در دریا، به جمع پیوسته و میسرایند: «تختنشین و برّه را برکت و تکریم و جلال و توانایی باد تا ابدالاباد.»
این آیه معادل است با رساله به فیلپیان ۲:۱۰و۱۱ که می‌گوید «هر زانویی به نام عیسی خم خواهد شد و هر زبانی به خداوندی او اقرار خواهد نمود». در اینجا اشاره به زم-ان خاصی نشده است، ولی بدیهی است این واقعه بعد از اینكه نجات یافتگان برای زندگی جاوید برمی‌خیزند و سپس بعد از رستاخیز نجات نیافتگان برای مجازات ابدی، اتفاق خواهد افتاد. ایمانداران از پیش می‌دانستند که عیسی خداوند است؛ بی‌ایمانان آنگاه مجبور خواهند شد او را جلال دهند. تجلیل جهانی پدر و پسر یک حقیقت قطعی است.
۵:۱۴ سرانجام اینکه چهار حیوان «آمین» می‌گویند و پیران سجده می‌کنند و خدای تخت نشین را که تا ابدالابد زنده است، عبادت می‌نمایند.