مکاشفه
فصل ۸
۱ و چون مُهر هفتم را گشود، خاموشی قریب به نیم ساعت در آسمان واقع شد.
۲ و دیدم هفت فرشته را که در حضور خد ایستادهاند که به ایشان هفت کرّنا داده شد.
۳ و فرشتهای دیگر آمده، نزد مذبح بایستاد با مَجمَری طلا و بخور بسیار بدو داده شد تا آن را به دعاهای جمیع مقدّسین، بر مذبح طلا که پیش تخت است بدهد،
۴ و دودِ بخور، از دست فرشته با دعاهای مقدّسین در حضور خدا بالا رفت.
۵ پس آن فرشته مجمر را گرفته، از آتش مذبح آن را پر کرد و به سوی زمین انداخت و صداها و رعدها و برقها و زلزله حادث گردید.
۶ و هفت فرشتهای که هفت کرّنا را داشتند خود را مستعدِّ نواختن نمودند.
۷ و چون اوّلی بنواخت تگرگ و آتش با خون آمیخته شده، واقع گردید و به سوی زمین ریخته شد و ثلث درختان سوخته و هر گیاهِ سبز سوخته شد.
۸ و فرشته دوّم بنواخت که ناگاه مثال کوهی بزرگ، به آتش افروخته شده، به دریا افکنده شد وثلث دریا خون گردید،
۹ و ثلث مخلوقات دریایی که جان داشتند، بمردند و ثلث کشتیها تباه گردید.
۱۰ و چون فرشته سوم نواخت، ناگاه ستارهای عظیم، چون چراغی افروخته شده از آسمان فرود آمد و بر ثلث نهرها و چشمههای آب افتاد.
۱۱ و اسم آن ستاره را اَفْسَنْتین میخوانند؛ و ثلث آبها به اَفْسَنْتین مبدّل گشت و مردمان بسیار از آبهایی که تلخ شده بود مردند.
۱۲ و فرشته چهارم بنواخت و به ثلث آفتاب و ثلث ماه و ثلث ستارگان صدمه رسید تا ثلث آنها تاریک گردید و ثلث روز و ثلث شب همچنین بینور شد.
۱۳ و عقابی را دیدم و شنیدم که در وسط آسمان میپرد و به آواز بلند میگوید، وای وای وای بر ساکنان زمین، بهسبب صداهای دیگر کرّنای آن سه فرشتهای که میباید بنوازند.
ه-. مهر هفتم و آغاز هفت کرنا (بابهای ۸ و ۹)
۸:۱ بعد از جملهی معترضه باب ۷ که توجه ما را معطوف به دو گروه از مقدسین دورهی عذاب نمود، اینک به آخرین و هفتمین مهر میپردازیم. این مهر وقتی گشوده میشود مدت نیم ساعت آسمان خاموش میشود، یک خاموشی هولناک که پیشآگاهی یک داوری بسیار عمیق میباشد.
۸:۲ وقتی که مهر هفتم گشوده میشود، سخن از یک از داوری خاص به میان نمیآید. د استان بلافاصله بعد از مهرها به هفت کرنای داوری میپردازد. از اینجا میتوانیم نتیجه بگیریم که مهر هفتم شامل هفت کرنا است.
۸:۳، ۴ فرشتهای که در این آیه آمده است، معمولاً به عنوان عیسای خداوند شناخته میشود. عیسی در عهد عتیق فرشته خداوند نامیده شده است (پیدایش ۱۶:۱۳؛ ۳۱:۱۱ و ۱۳؛ داوران ۶:۲۲؛ هوشع ۱۲:۳، ۴). دعاهای جمیع مقدسین از طریق مسیح به پدر میرسد (افسسیان ۲:۱۸). او بخور بسیار را گرفته تا با دعاهای مقدسین، عرضه بدارد. این بخور نماد حضور و کار اوست. وقتی که دعاها به خدای پدر میرسد، کاملاً بیعیب و موثر میباشند.
در این بخش دعاها از ناحیه مقدسین دورهی عذاب است که از خدا استدعا میکنند تا دشمنانشان را مجازات کند.
۸:۵ در پاسخ این دعاها، فرشته آتش مشتعل مذبح را بر زمین میافکند که موجب صداهای بلند، رعدها و برق ها و زلزلهها میگردد.
آن چنان که اچ.بی. سویت گفته است: «دعاهای مقدسین با خشم به زمین برمیگردد.»۱۷ از این رو هفت کرنای داوری با اغتشاش در در نظم طبیعت معرفی میشود.
۸:۶ اینک به نیمه دوره عذاب رسیدهایم. این کرناهای داوری ما را به زمانی میبرد که مسیح به زمین بازمیگردد و دشمنان خود را نابود میکند و ملکوت خود را اعلام میکند. چهار داوری نخست بر محیط زیست طبیعی انسان تاثیر میگذارد. سه داوری بعدی بر خود انسان تاثیر میگذارد. بسیاری از مفسرین متوجه تشابه بین این بلایا و بلایائی که در مصر واقع شدند، گردیدهاند (خروج ۷-۱۲).
۸:۷ وقتی که فرشته اول کرنای خود را مینوازد یک سوم زمین، درختان و گیاهان در اثر آتشی که با خون آمیخته است میسوزند. ارجح این است که این تشبیه را منتسب به گیاهانی کنیم که بیشترین بخش غذای انسان را تشکیل میدهند.
۸:۸و۹ چیزی مثل کوهی بزرگ و شعله ور... به دریا افکنده میشود و یک سوم دریا را تبدیل به خون میکند و یک سوم موجودات دریائی را نابود میکند، و یک سوم کشتیها شکسته میشوند. در این مرحله نه تنها منابع غذائی انسان كاهش مییابد، بلکه وسائل تهیه غذا از مکانهای دور هم ویران میشوند.
۸:۱۰و۱۱ شیپور سوم سقوط ستارهای فروزان به نام افسنتین را اعلام میدارد، و این سقوط موجب تلخ شدن یک سوم منابع آبی میگردد. ظاهراً آب تلخ مسموم هم میباشد، از آنجا که مردمان بسیار وقتی از آن مینوشتند، میمیرند. توصیف افسنتین مشکل است. وقتی که کرناها نواخته میشوند، صدایشان برای ساکنان زمین کاملاً آشکار خواهد بود. در مطالعه موضوع نبوت بهتر است به خاطر داشته باشیم که بسیاری چیزها هستند که تا واقع نشوند، آشکار نمیشوند.
۸:۱۲ با نواختن فرشته چهارم بنظر میرسد که آفتاب... ماه و ستارگان چنان صدمه میبینند که فقط دو سوم نور معمولی آنها به زمین میرسد. کرنای چهارم مشابه بلای تاریکی در مصر است.
۸:۱۳ یک عقاب در وسط آسمان ظاهر میشود و وای سه گانه را به ساکنان زمین اعلام میکند، یعنی کسانی که دیدگاهشان دنیائی است، کسانی که در خانهی زمینی هستند، کسانی که ایماندار واقعی نیستند. سه داوری باقی مانده، نیز به خاطر اثرات ترسناكشان بر روی انسان، سه «وای» شناخته میشوند.