Persian Scripture

ح) در قدردانی از دیگران (باب ۱۶)

در نگاه اوّل، باب پایانی رومیان به نظر فهرستی خسته کننده از نامهایی است که امروزه برای ما معنا و مفهوم بسیار کمی دارند، به هر حال، در پس تعالیم مورد غفلت واقع شده این باب پایانی درسهای مهم بسیاری برای ایمانداران وجود دارد.

۱۶:‏۱ فیبی به عنوان خادمه کلیسای در کنخریا معرفی شده است. ما احتیاجی ندارم که به او به عنوان یک مقام کلیسایی خاص فکر کنیم. هر خواهری که ارتباط با یک جمائت محلی باشد می‌‌تواند خادمه کلیسا باشد.

۱۶:‏۲ هر موقع که یک مسیحی از کلیسایی به کلیسای دیگر منتقل می‌‌شود، معرفی نامه‌‌ای با خود به همراه می‌‌برد. این یک لطف و حرمت واقعی به کلیا بود و کمکی برای کسی که منتقل می‌‌شد.

بنابراین پولس رسول در اینجا فیبی را معرفی می‌‌کند و خواهش می‌‌نماید که او را همانند یک ایماندار حقیقی و به طوری که شایسته یک مسیحی است بپذیرند. به علاوه او تقاضا می‌‌کند که او را از هر طریقی که ممکن است در رفع نیازهایش کمک کنند. تحسین او به این خاطر بود که وی خود را وقف خدمت و کمک به دیگران کرده بود و خدمت او پولس را نیز در بر می‌‌گرفت. شاید او خواهری خستگی‌‌ناپذیر بود که همیشه نسبت به واعظین و دیگر ایمانداران کنخریا مهمان‌نواز یوده است.

۱۶:‏۳ سپس پولس به پریسکیلا و آکیلا سلام می‌‌رساند که همکاران دلیر پولس در خدمت به مسیح بودند. ما چگونه می‌توانیم از خدا به خاطر وجود زوجهای مسیحی که خودشان را وقف تقلا کردن برای مسیح کرده‌‌اند قدردانی کنیم!

۱۶:‏۴ پریسکیلا و آکیلا در زمانی عملاً در اره جان پولس، زندگی خود را نهادند؛ عملی قهرمانانه که هیچ جزئیاتی راجع به آن نیامده است. ولی پولس و همه‌ی کلیساهای امتّ‌‌ها توبه کرده نیز از کسانی که او را خدمت کرده‌‌اند ممنون هستند.

۱۶:‏۵ کلیسا را که در خانه ایشان است سلام رسانید. این یعنی که گروه عبادت کنندگان ایماندار در خانه ایشان جمع می‌‌شوند کلیسای ساختمانی تا اواخر قرن دوّم میلادی ناشناخته بودند. قبل از آن وقتی که پریسکیلا و آکیلا در کرنت زندگی می‌‌کردند نیز در خانه‌‌شان کلیسا داشتند.

اپینطُس یعنی "قابل تحسین." هیچ شکی نیست که این نوبر توبه کنندگان در آسیا با اسمش هماهنگ است. پولس از او به عنوان محبوب من نام می‌‌برد.

۱۶:‏۶ شهرت اسامی زنان که در این باب از ایشان نام برده شده است جای زیادی و بی‌‌استفاده‌‌ای را اشغال کرده است (آیات۱‌، ۳‌، ۶‌، ۱۲و...). مریم به عنوان خادمه پرتوان برای مقدسین زحمت می‌‌کشید.

۱۶:‏۷ ما نمی‌‌دانیم گه چه موقع آندرونیکوس و یانیاس با پولس هم*۱ #زندانی بودند. ما نمی‌‌توانیم مطمئن باشیم که کلمه‌ی هموطن یعنی که آنها از خویشاوندان نزدیک پولس بودند یا به سادگی یهودیان ایماندار. مجدداً، ما نمیدانیم که عبارت در میان رسولان مشهور هستند یعنی که ایشان به وسیله رسولان مورد احترام هستند یا ایشان خودشان رسولانی برجسته می‌‌باشند. تمام چیزی که ما می‌‌دانیم این است که ایشان قبل از پولس مسیحی شده‌اند.

۱۶:‏۸ سپس ما اَمپلیاس را می‌‌بینیم که او نیز حبیب پولس است. ما هرگز این اسامی را نشنیده‌‌ایم و فقط ایشان را به خاطر ارتباطشان با جلجتا است که می‌‌شناسیم. این تنها برتری است که راجع به هر کدام از ما وجود دارد.

۱۶:‏۹ اوربانوس نام رفیق در کار مسیح را دیافت کرده و از اِستاخیس به عنوان حبیب من نام برده شده است. باب شانزده رومیان همانند تصویری از تخت داوری مسیح است، جایی که ایمانداران به خاطر هر عمل وفادارانه به مسیح پاداش خواهند گرفت.

۱۶:‏۱۰ آپلیس از آزمایشهای بزرگی گذشته و در مسیح آزموده شده است.

پولس به اهل خانه اَرَستُولُس سلام می‌‌رساند که احتمالاً یعنی بردگان مسیحی که به این هرود بزرگ تعلق داشتند.

۱۶:‏۱۱ هیرودیون نیز احتمالاً یک برده بود. یک هموطن پولس، او می‌‌تواند تنها یرده یهودی متعلق به خانه اَرَستُولُس باشد.

پس بعضی از اهل خانه نَرگِسُوس نیز ایماندار بودند، و پولس ایشام را در سلام‌‌های خود می‌‌گنجاند. حتّی آنانی که از نظر طبقه اجتماعی پایین‌‌ترین پله را داشتند نیز مورد احترام واقع شده‌‌اند و برکات مسیحی از آن ایشان هم هست. شمال شدن لیست به نام یردگان نیز یاد‌آوری دوست داشتنی است که در مسیح همه‌یطبقات اجتماع از میان برداشته شده‌‌اند زیرا ما همه در او یک هستیم.

۱۶:‏۱۲ از طریفینا و طریفوسا نام برده شده است که نامهایشان به معنی ظریف و مجلل می‌‌باشد. ولی ایشان در خدمتشان برای خداوند بی‌‌اعتراف زحمتکش بوده‌‌اند. پِرسیس محبوبه یکی دیگر از زنان زحمتکش است که در کلیساهای محلی مورد نیاز هستند ولی به ندرت مورد قدردانی قرار می‌‌گیرند.

۱۶:‏۱۳ روفُس ممکن است پسر شمعون باشد که صلیب مسیح را حمل کرد (متی۲۷:‏۳۲). او در خداوند برگزیده شده نه فقط اینکه نجات یابد بلکه همچنین به خاطر شخصیت مسیحی‌‌اش که این انتخاب مقدس بوده است. مادر روفُس محبت مادرانه‌‌ای به پولس نشان داده بود و این باعث شده بوده که پولس با مهربانی به او بگوید:‏ "مادر من."

۱۶:‏۱۴-‏۱۵ شاید آسینکریطُس، فلیکون و هرماس و پطروباس و هرمیس در یک کلیسا خانگی فعالیت می‌‌کرده‌‌اند، چنانچه عده‌‌ای در خانه پریسکیلا و آکیلا اینکار را انجام می‌‌دادند (۱۶:‏۳، ۵). فیلُوکِلُس، یولیا، نیریاس و اولیمپاس نیز شاید در کلیسا خانگی دیگر فعالیت می‌‌کرده‌‌اند.

۱۶:‏۱۶ بوسه مقدسانه روش معمول از ابراز محبت در میان مقدسین بود و هنوز در بعضی از کشورها مرسوم است. این بوسه مقدسانه جایگزین رفتار زشت مرسوم در آن زمان شد. در فرهنگ ما، بوسه جای خود را به دست دادن داده است. پولس می‌‌نویسد که جمیع کلیساهای آسیا به ایشان سلام می‌‌رسانند.

۱۶:‏۱۷ پولس رسول نمی‌‌تواند نامه را بدون هشدار در مورد معلمین کذبه‌‌ای که به کلیسا رسوخ خواهند کرد به پایان ببرد. مسیحیان باید در مقابل کسانی که در اطراف خود مردم را جمع می‌‌کنند و برای ضد نمودن به ایمان مقدسین غافل دام پهن کرده‌‌اند خود را محافظت کنند. ایشان باید کسانی را که منشأ تفاریق هستند و تعلیمی بر خلاف تعلیم قبلی مسیحی ایشان می‌‌دهند را ملاحضه کنند و از ایشان به کلی اجتناب کنند.

۱۶:‏۱۸ این معلمین دروغین مطیع خداوند ما عیسی مسیح نیستند. ایشان از شکم خود اطاعت می‌‌کنند. و ایشان همگی با الفاظ نیکو و چرب‌زبانی و سخنان شیرین دلهای ساده‌لوحانه را فریب می‌‌دهند.

۱۶:‏۱۹ پولس مسرور بود که خوانندگان او در اطاعت از خداوند مشهور بودند. ولی هنوز او می‌‌خواست که ایشان قادر باشند که معلمین نیکو را تمیز داده و از ایشان اطاعت کنند و در بدی ساده لوح باشند.

۱۶:‏۲۰ در این مسیر، خدایی که منشأ سلامتی است به زودی به ایشان غلبه بر شیطان را عطا خواهد کرد. دعای ویژه پولس رسول همه‌ی احتیاجات مقدسین را تا زمانی که به جلال ربوده شوند در برمی‌‌گیرد.

۱۶:‏۲۱ ما تیموتائوس را می‌‌شناسیم، پسر پولس در ایمان و خادمی وفادار. ما چیزی از لوقا نمی‌‌دانیم جز اینکه او هم مثل پولس از پدر و مادر یهودی متولد شده است. ما قبلاً یاسون را ملاقات کرده بودیم (اعمال۱۷:‏۵) و سوسیپاطَرس (اعمال۲۰:‏۴) که ایشان نیز قبلاً یهودی بودند.

۱۶:‏۲۲ طرطیوس، کسی بود که پولس رساله را به او دیکته می‌‌کرد. او از آزادی خود استفاده کرده و به خوانندگان شخصاً سلام می‌‌رساند.

۱۶:‏۲۳ حداقل چهار نفر با نام قایوس در عهدجدید دیده می‌شوند. این یکی احتمالاً همان قایوسی است که در اوّل قرنتیان ۱:‏۱۴ از او سخن به میان آمده است. از او به عنوان میهمان‌نواز نام برده شده است، نه فقط برای پولس بلکه برای هر مسیحی که به وی نیاز داشته است. اَرَسطُس خزانه‌‌دار شهر قُرِنتُس بود. ولی آیا همان شخصی بود که در اعمال ۱۹:‏۲۲ بود و یا در دوّم تیموتائوس ۴:‏۲۰؟ ما نمی‌‌توانیم مطمئن باشیم. کوآرتوس به سادگی به عنوان یک برادر نشان داده شده است ولی بالاخره چه حرمتی و چه عزتی برای وی قائل شده است!

۱۶:‏۲۴ دعای مخصوص پولس در آخر "فیض خداوند ما عیسی مسیح با همه شما باد" می‌‌باشد. این همانند آیه ۲۰ می‌‌باشد با این تفاوت که در آن واژه همه شما اضافه شده است. در حقیقت، اکثر نسخه‌‌های اصلی رومیان این آیه آخر را ندارد و دعای در آیات ۲۵-‏۲۷ پس از پایان باب ۱۴ در آنها امده است. ترجمه اسکندیان (اِن یو) آیه ۲۰ را حذف کرده است. هر دو دعای آمده در این قسمت برای پایان دادن کتاب زیبا هستند. هر دو آیه نیز با آمین تمام می‌‌شوند.

۱۶:‏۲۵ رساله با یک دعا و پرستش (حمد و ثنا) به اتمام می‌‌رسد. این حمد به خدا نسبت داده شده است که قادر می‌‌باشد قومش را به وسیله انجیلی که پولس بشارت می‌‌داد و او بشارت خودش آن را انجیل خودم خطاب می‌‌سازد استوار سازد. البته که این تنها راه نجات می‌‌باشد ولی او به عنوان رسول امتّ‌‌ها به او واگذارشده بود در جایی که برای مثال پطرس به یهودیان بشارت می‌داد. این پیامی که راجع به عیسی مسیح بشارت می‌‌ دهد مطابق کشف سری بود که از زمانهای ازلی مخفی نگاه داشته شده بود. سر در عهدجدید حقیقتی است که هرگز قبلاً شناخته شده نبود و حقیقتی که انسان به خودی خود هرگز نمی‌‌توانست آن را کشف کند ولی حالا بهتر شناخته شده است.

۱۶:‏۲۶ سرّی که در اینجا از آن سخن به میان آمده است این می‌‌باشد که امتّ‌‌ها و یهودیان اعضای بدن مسیح را تشکیل می‌‌دهند و در بهره و بدن و میراث مسیح شریک می‌‌شوند (افسسیان ۳:‏۶).

این سر که به وسیله انبیا نوشته شده بود در حال مکشوف شد؛ نه به وسیله‌ی انبیاء عهدعتیق بلکه آنانی که در دوره عهدجدید می‌‌زیسته‌اند. آن سرّی که در نوشته‌‌های مقدس عهدعتیق ناشناخته بود، در نوشته‌‌های انبیا عهدجدید آشکارشده است (ر.ک افسسیان۲:‏۲۰؛ ۳:‏۵).

این پیام مسیح بود که خدا فرمان داد که به جمیع امتّ‌‌ها به جهت اطاعت ایمان و نجات به وسیله آن آشکار گردد.

۱۶:‏۲۷ خدا خودش منشأ واحد حکمت می‌‌باشد و او را به وسیله عیسی مسیح تا ابدالاباد جلال باد.

و بالاخره رساله پولس به پایان می‌‌رسد. ما چقدر برای این رساله به خداوند مدیون هستیم! و چقدر بدون آن فقیر خواهیم بود! آمین.