فصل سی دوم
روغن مسح و عطریات
خروج ۳۰: ۲۲ ــ ۳۸
خیمه و نمادهای مقدس آن به تفصیل بررسی شد. دو چیز دیگر مانده یکی روغن مسح و دیگری عطریات.
« و خداوند موسی را خطاب کرده گفت: "و تو عطریات خاص بگیر از مرّ چکیده پانصد مثقال و از دارچینی معطر نصف آن دویست و پنجاه مثقال و از قصب الذریره دویست و پنجاه مثقال. و از سلیخه پانصد مثقال موافق مثقال قدس و از روغن زیتون یک هین. و از آنها روغن مسح مقدس را بساز ، عطری که از صنعت عطار ساخته شود، تا روغن مسح مقدس باشد. و خیمه اجتماع و تابوت شهادت بدان مسح کن. و خوان را با تمامی اسبابش و چراغدان را با اسبابش و مذبح بخور را و مذبح قربانی سوختنی را با همه اسبابش و حوض را با پایه ایش" » (آیات ۲۲ ــ ۲۸).
در اینجا ابتدا به روغن مسح پرداخته شده است. بر طبق کلام الهی روغن مسح ترکیبی بود از مرّ، دارچین، قصب الذریره و سلیخه ، هر کدام به نسبتهای مختلف، که با یک هین روغن زیتون مخلوط می شد (آیات ۲۳ ــ ۲۴). نویسنده مزمور که از مسیح سخن می گوید چنین می نویسد: "همه رختهای تو مرّ و عود و سلیخه است" و در آیه قبلی چنین می گوید: "خدای تو، تو را به روغن شادمانی بیشتر از رفقایت مسح کرده است" (مزمور ۴۵: ۷ و ۸). این آیات به ما کمک می کند تا معنای نمادین روغن مسح را درک نماییم. و سپس به عطریات می پردازیم که از فیض مسیح با ما سخن می گویند. همه رختهای او رایحه این عطریات را می دهد. اما آنها با روغن در آمیخته می شوند و همانگونه که بارها و بارها گفتیم رغن نمادی از روح القدس است. پس ترکیب این دو فیض مسیح ــ رایحه پاک سخاوت او ــ که در قدرت روح القدس متجلی شده است را بر ما آشکار می سازد.
از روغن مسح برای مسح خیمه، تابوت و تمام ظروف مقدس و کاهنان و ... استفاده می شد (آیات ۲۶ ــ ۳۰). قبل از هر چیز خیمه و ... مسح می شدند و این موضوع بسیار مهمی است. زیرا اگر به خیمه همچون خانه خدا بنگریم ، صحنه تجلی حضور او و محل خدمت و پرستش کهانت این حقیقت که همه چیز با روغن مسح، مسح می شوند به ما می آموزد هر چیزی که با خانه خدا ارتباط دارد، از ترتیب قرار گرفتن اسباب و خدمت تا کاری که کاهن در آن انجام می داد (مراجعه نمایید به اول پطرس ۲: ۵). باید با قدرت روح القدس نظم می یافتند و هنگامی که چنین نظم می یافتند عطر خوشبوی مسیح را برای خدا نمایان می ساخت. زیرا با قدرت روح است که خدا خود را آشکار می نماید و تنها در قدرت روح القدس است که پرستش و خدمت او شکل می گیرد. بنابراین حتی اگر چه محتویات خانه خدا و هر آنچه که با آن در ارتباط است را با کلام خدا مطابقت دهیم و روغن مسح ــ قدرت روح القدس ــ را بر آن نیافزاییم هیچگاه در نظر خداوند مقبول نخواهد افتاد. به نتیجه کار توجه نمایید هر چیزی که تقدیس می شود هنگامی که مسح می شد تبدیل به قدس اقداس می شد یعنی هر کسی که آنها را لمس می کرد باید مقدس باشد (آیه ۲۹). این تأثیر عمل روح خدا است. قدرت او بر هر چیزی که قرار می گرفت از آن خدا می شد، هر چیزی که تحت این عمل او قرار می گرفت حتی یک تماس، مقدس خوانده می شد. تمام محدوده ای که او عمل می کرد تقدیس می شد ( مراجعه نمایید به اول قرنتیان ۷: ۱۴).
هارون و پسرانش نیز مسح شدند. مفهوم این موضوع در تقدیس کاهنان شرح داده شد. اما اینکه در اینجا و در خیمه به این موضوع اشاره شده علت خاصی دارد. باید خاطر نشان سازیم که شرط لازم برای خدمت کهانت، مسح و قدرت روح القدس است . البته باید دیگر شرایط را کسب نمود ، تولد تازه، رخت کهانت ، تحت پوشش خون در آمدن. اما اگر مسح روح القدس را نمی یافتند، دیگر شایسته مقام کهانت نبودند. حتی در کلام می بینیم که خداوند مبارک ما خود نیز با روح القدس مسح (اعمال ۱۰: ۳۸)، و همچنین تمام کسانی از آن او هستند، اگر می خواهند از امتیازاتی که بدان پی برده اند بهره مند شوند باید چنین باشند. کسانی که قصد خدمت دایمی را دارند و یا اینکه می خواهند خدمتی مفید داشته باشند لازم است این درس را بیاموزند. پس همیشه به خاطر بسپارید که ما فرزندان خدا هستیم و بدون قدرت و عمل روح القدس نمی توانیم او را بپرستیم ( مراجعه نمایید به یوحنا ۴: ۲۴ و فیلپیان ۳: ۳).
لازم است دو موضوع را هشدار دهیم. اول اینکه "بر بدن انسان ریخته نشود" (آیه ۳۲). این آیه به ما می آمزد که روح خدا نمی تواند بر هر انسان قرار بگیرد و یا در او ساکن شود. و این حقیقت با این مسأله که در پرستشهای کلیسایی عطای روح القدس به دیگر انسانها داده می شود در تضاد است. هنگامی که توسط ایمان عادل شمرده می شویم، و توسط خداوندمان عیسی مسیح با خدا آشتی می کنیم ، هم مسح می یابیم و هم یقین حاصل می نماییم (مراجعه نمایید به رومیان ۵: ۱ ــ ۵ و دوم قرنتیان ۱: ۲۱ و ۲۲). دوم اینکه اگر مثلی از روغن مسح ساخته شود مجازات مرگ را در پی خواهد داشت (آیه ۳۳). بنابراین تقلید از عمل روح القدس کاریست بس شنیع. حنانیا و صفیره هنگامی که اظهار داشتند تمام مبلغ حاصل از فروش زمین را به خدمت خداوند اختصاص داده اند در واقع چنین کاری انجام دادند (اعمال ۵). همچنین گذاشتن آن بر غریبه یا بر کسانی که شایستگی دریافت آن را نداشتند همین مجازات را در پی داشت. خدا قدوس است و با تعصب بسیار از حقوق مقتدرانه خود دفاع می کند، و کسانی که تخلف می کنند را بی مجازات نخواهد گذاشت. اگر اکنون از مجازات چنین گناهانی چشم پوشی می شود، فقط به خاطر ماهیت دورانی است که در آن بسر می بریم. چرا که دردوره فیض بسر می بریم ، اما در نظر او از بار گناه کاسته نشده است.
با فرمان الهی از ادویه جات گوناگون عطریات ساخته شد و به مانند مورد قبلی به معنای فیض و یا رایحه مسیح در حضور خدا تلقی می شود. با مقایسه خروج ۲۵: ۶ و ۳۵: ۸ چنین به نظر می رسد بخوری که از عطریات ساخته و بر مذبح زرین سوزانیده می شد بر طبق فرمان الهی باید، "پیش شهادت در خیمه اجتماع ، جایی که با تو ملاقات می کنم" قرار داده شود (آیه ۳۶). علاوه بر این می توان این موضوع را به شکلی دیگر برداشت کرد، و آن اینکه فیض مسیح توسط عمل آتش مقدس پراکنده می شود؛ به عبارتی هنگامی که با گناه شدن چهره او در مقابل داوری خدا بر صلیب آشکار شد ، با ارزش ترین و خوشبوترین چیز را به حضور خدا تقدیم می کرد. به راستی که مسیح هیچگاه اینچنین در نظر خدا باارزش نبود و کمال او هیچوقت بدین گونه آشکار نشده بود، یعنی هنگامی که اطاعت خود را تا به بهترین نحو با گناه شدن به انجام رسانید. از این سبب است که او می توانست بگوید، پدر مرا دوست دارد ، تا زندگی خود را بدو بسپارم و دوباره آن را به دست آورم". فقط به خاطر جلال خدا بود که مسیح از آتش داوری گذشت و با انجام این عمل بود که "عطر خوشبوی فیض اخلاقی و کاملیت وقف خود را پراکنده ساخت، و همچون رایحه دل انگیز به حضور خدا بالا رفت. عطریات به خاطر مفهوم ارزشمندی که داشتند باید به نرمی کوبیده می شدند (زیرا هر چه بیشتر کوبیده می شد رایحه آن نیز بیشتر ساتع می شد). و باید مقابل شهادت و در خیمه اجتماع قرار داده می شد جاییکه یهوه موسی را ملاقات نمود. موسی به خاطر عطر مقدس در حضور خدا مقام میانجی را دارد؛ و به همین سبب خدا می توانست با فیض خود او را ملاقات کند و برای قوم با فکر و اراده خدا ارتباط بر قرار نماید.
در این مورد نیز خداوند به قوم هشدار می دهد. نباید مثل آن را می ساختند. چرا که این عطر "قدس اقداس " و " برای خداوند مقدس " بود. و هر کس که مثل آن را برای بوییدن می ساخت ، باید از قوم منقطع می شد (آیه ۳۸). جعل کردن فیض مسیح و ارضا شدن در آن هر دو در نظر خدا عملی شنیع به شمار می آیند. همانگونه که قیلاً هم دیدیم ، خدا در مقابل هر گونه جعل در قدرت روح القدس به ما هشدار می دهد، و در اینجا نیز به ما در مقابل جعل و دروغ در مورد رایحه و ارزشمند بودن مسیح هشدار می دهد. چه انسان و یا هر شخص دیگر نمی تواند این کار را انجام دهد ، به هر بهانه ای که باشد. اما این از زیرکی دل ما است که غالباً خود را به مانند دیگران فریب می دهیم که عطر انسانی مهربانیها و بخششهای انسانی را به جای کار روح القدس که به کار مسیح شباهت دارد، بپذیریم. به شباهت مسیح در آمدن فقط با ثمره روح القدس امکان پذیر است. و همانگونه که دیده ایم روح القدس نیز عطای خداوند است. بنابراین هر گاه آگاهانه خصوصیات قابلیتهای طبیعی خود ، مانند فیض انسانی ، تأثیر آموزش و پرورش ، را در قالب ثمره روح القدس ارایه کنیم ، به بدترین شکل ممکن ریا کاری کرده ایم. هیچ چیز نمی تواند خدا را راضی کند، و هر چیزی که بر خاسته از روح القدس و برای جلال مسیح نباشد نمی تواند ما را ارضا نماید.