درس ۴
گناه
در این درس، ما درباره تعلیمات کتابمقدس راجع به معنی و پیدایش گناه و نتایج و کیفر آن و راه رهائی از آن، میخوانیم. گناه یگانه عاملی است که انسان را از شناختن خدا و اطاعت از اراده مقدس او باز میدارد.
۱ ــ معنی گناه
هرکسیکه کتابمقدس را به دقت مطالعه نماید، یقینا در می یابد که در آن کتاب به موضوع گناه، علت و راه علاج آن توجه زیادی کرده است. ما اغلب اوقات تصور میکنیم که گناه به معنی جرم و جنایت است ولی بر طبق کتابمقدس، گناه در اصل به معنی کوتاه آمدن از جلال خداست. در خصوص این موضوع در رساله به رومیان باب سوم آیه ۲۳ چنین مکتوبست " جلال خدا " بدین معنی است که خدا، پرجلال و قدوس مطلق بوده و اراده او کامل است.
بنابر این گناه به مفهوم کوتاه آمدن از قدوسیت، و اراده خدا است. تمامی بشر مرتکب این گناه شده اند.
علاوه بر این، گناه در کتابمقدس معانی دیگر نیز دارد که بعضی از آنها را در ذیل ذکر میکنیم.
۱ ــ تجاوز از شریعت خدا.در رساله اول یوحنا باب ۳ آیه ۴ میخوانیم: " و هر که گناه را به عمل می آورد بر خلاف شریعت عمل میکند زیرا گناه مخالف شریعت است. "
۲ ــ آلایش اخلاقی.در زبور ۳۲ آیه ۵ مکتوبست: " گفتم عصیان خود را نزد خداوند اقرار میکنم، پس تو آلایش گناهم را عفو کردی. "
۳ ــ سخنان باطل.در کتاب امثال سلیمان باب ۱۰ آیه ۱۹ آمده است: " کثرت از گناه خالی نمیباشد. "
۴ ــ افکار احمقانه.در کتاب امثال سلیمان باب ۲۴ آیه ۹ نوشته شده: " فکر احمقان گناه است. "
۵ ــ بی ایمانی.در رساله به رومیان باب ۱۴ آیه ۲۳ میخوانیم: " هر چه از ایمان نیست گناه است. "
۶ ــ غفلت در نیکوکاری.در رساله یعقوب باب ۴ آیه ۱۷ مکتوبست: " پس هر که نیکوئی کردن بداند و به عمل نیاورد او را گناه است. "
۷ ــ ناراستی و بی عدالتی.در رساله اول یوحنا باب ۵ آیه ۱۷ آمده است: " هر ناراستی گناه است. "
۸ ــ افکار شریر.در انجیل متی باب ۵ آیه ۲۸ میخوانیم: " هرکس به زنی نظر شهوت اندازد همان دم در دل خود با او زنا کرده است. "
۲ ــ پیدایش گناه
شاید این سئوال برای شما پیش بیاید که گناه در ابتدا چگونگه بوجود آمد: کتابمقدس جواب قطعی و قانع کننده ای به این سئوال میدهد.
مطابق کتابمقدس اولین واقعه ای که باعث بوجود آمدن گناه شد، در آسمان به وقوع پیوست. فرشته پرشکوه و جلالی به اسم ستاره صبح به علت حس جاه طلبی که در او بیدار شد، خواست خود را با خدا برابر سازد.
درباره چگونگی این واقعه در کتاب اشعیاء نبی باب ۱۴ آیه ۱۲ الی ۱۴ چنین آمده است: " ای زهره، دختر صبح، چگونه از آسمان افتاده ای! ای که امتها را ذلیل میساختی، چگونه به زمین افکنده شده ای! و تو در دل خود میگفتی به آسمان صعود نموده کرسی خود را بالای ستارگان خدا خواهم افراشت و بر کوه اجتماع در اطراف شمال جلوس خواهم نمود. بالای بلندیهای ابرها صعود کرده مثل حضرت اعلی خوام شد. " به علت همین غرور و جاه طلبی بود که این فرشته از حضور مقدس خدا بیرون افکنده شد. همانطوریکه در کتابمقدس راجع به او مکتوبست، به شیطان ( یا لوسیفر ) معروف گردید.
همچنین کتابمقدس چگونگی آغاز گناه را در این جهان شرح میدهد. واقعه ای که سبب به وجود آمدن گناه در کره زمین شد، در باغ عدن به وقوع پیوست. خدا برای آزمایش وفاداری آدم و حوا نسبت به خود، به آنها امر فرمود که از میوه درختی موسوم به " درخت شناسائی نیک و بد " هرگز نخورند.
ولی شیطان که دشمن سر سخت خدا و انسان است خود را به صورت مار درآورده، آدم و حوا را فریفت تا از امر خدا سرپیچی کرده از میوه درخت ممنوع شده بخورند. در مورد این واقعه در کتاب پیدایش باب ۳ آیه ۱ الی ۶ چنیم مکتوبست: " و مار از همه حیوانات صحرا که خدا ساخته بود هوشیارتر بود. روزی به زن ( حوا ) گفت، آیا خدا حقیقتا گفته است که از همه درختان باغ نخورید؟ زن به مار گفت از میوه درختان باغ میخوریم، لکن از میوه درختی که در وسط باغ است ( درخت شناسائی نیک و بد ) خدا گفت از آن مخورید و آنرا لمس مکنید مبادا بمیرید. مار به زن گفت هرآینه نخواهید مرد، بلکه خدا میداند در روزی که از آن بخورید چشمان شما باز شود و مانند خدا عرف نیک و بد خواهید بود. چون زن دید که آن درخت برای خوراک نیکوست و به نظر خوشنما و درختی دلپذیر و دانش افزا است، پس از میوه اش گرفته بخورد و به شوهر خود ( آدم ) نیز داد و او خورد. " در نتیجه نافرمانی از خدا، آدم و حوا گناهکار شدند زیرا گناه به معنی نافرمانی از امر خداست.
۳ ــ نتایج گناه
( ۱ ) ــ به محض اینکه آدم و حوا مرتکب گناه شدند به خود آمده در یافتند که عریان بودند و سعی کردند خود را از حضور خدا مخفی کنند.
به همین علت است که انسان همواره کوشش میکند تا از حضور خدا بگریزد.
( ۲ ) ــ مزد گناه موت است. همان لحظه ای که آدم و حوا گناه ورزیدند، روحا مردند. مفهوم این جمله اینست که آنها از خدا جدا شده و از حضور مقدسش رانده شدند. علاوه بر موت روحانی آنها در معرض موت جسمانی نیز قرار گرفتند، اگر چه آنها در همان لحظه جسما نمردند. لیکن سرانجام از لحاظ جسمانی هم مردند.
( ۳ ) ــ طبیعت گناهکار آدم به تمامی بشر سرایت کرد.
انسان از بدو تولد گناهکار محسوب میشود یعنی طبیعت گناه آلود در نهاد او وجود دارد. به همین جهت است که حتی کودکان خردسال مرتکب خطائی نظیر نافرمانی از والدین، خشم گرفتن، دزدی، و ناسزا گفتن میشوند. در این خصوص در کتابمقدس میخوانیم، حتی نخستین فرزند آدم بدون اینکه گناه را از کسی یاد گرفته باشد برادر خود را به قتل رسانید پس نتیجه میگیریم که گناه در نهاد هر بشری وجود دارد. تمامی بشر روحا مرده محسوب میشوند زبرا که گناهکارند. علوه بر این هر فردی عاقبت الامر به مرگ جسمانی نیز دچار خواهد شد. در کتابمقدس مکتوبست: " گناه بوسیله یک نفر یعنی آدم وارد جهان شد و در اثر آن مرگ نیز داخل گردید و بدین وسیله مرگ بر همه مردم طاری گشت زیرا همه گناه ورزیده اند. "
( ۴ ) ــ گناه آدم و حوا باعث شد که تمام مخلوقات ملعون گردند. در کتاب پیدایش باب ۳ آیه ۴ الی ۱۹ راجع به نتیجه گناه ایشان چنین میخوانیم: "پس خدا به مار گفت چونکه این کار را کردی از جمیع بهایم و از همه حیوانات صحرا ملعونتر هستی. بر شکمت راه خواهی رفت و تمام ایام عمرت خاک خواهی خورد. خدا به زن گفت الم و حمل ترا بسیار افزون گردانم. با الم، فرزندان خواهی زائید و اشتیاق تو به شوهرت خواهد بود و او بر تو حکمرانی خواهد کرد. و به آدم گفت چونکه سخن زوجه ات را شنیدی و از آن درخت خوردی که امر فرموده گفتم از آن نخوری، پس به سبب تو زمین ملعون شد و در اتمام ایام عمرت از آن با رنج خواهی خورد. خار و خس نیز برایت خواهد رویانید و سبزه های صحرا را خواهی خورد. و به عرق پیشانیت نان خواهی خورد تا وقتیکه به خاک راجع کردی که از آن گرفته شدی زیرا که تو خاک هستی و به خاک خواهی برگشت. "
وجود داشتن گناه احتیاج به آوردن دلیل و برهان ندارد، زیرا زندانها، بیمارستانها، و مجالس ختم، خود شاهد و مدرک وجود گناه هستند. اشکها، امراض گوناگون، غم و اندوه، بدبختی و الم و مرگ همگی در نتیجه گناه بوجود آمده است که بدون شک ما هر روز با آنها روبرو میشویم. پس به این نتیجه میرسیم که اثر گناه، بس هولناک و نامطلوب است.
۴ ــ جزای گناه
در کتابمقدس مکتوبست: " مزد گناه موت است. " ( رساله به رومیان باب ۶ آیه ۲۳ ) از این آیه نتیجه میگیریم که خدا موت را به عنوان جزای گناه مقرر کرده است.
چنانکه قبلا هم متذکر شدیم معنی این جمله این است که جزای گناه هم موت روحانی است و هم مرگ جسمانی. خدا قدوس مطلق است، و به همین جهت از گناه بشر صرفنظر نمیکند. بنابر این مزد گناه موت است و باید پرداخته شود.
تا مادامیکه انسان در گناه بسر میبرد روحا مرده است و بی شک روزی هم با مرگ جسمانی مواجه خواهد شد. اگر در هنگام مرگ هنوز در گناه خود باقی مانده یعنی آمرزش گناه را نیافته باشد محکوم به مرگ ابدی خواهد شد، این بدین معنی است که او برای همیشه عذاب خواهد کشید. اگر انسان بطور عمیق درباره جزای گناه بیندیشد، بدون تردید در صدد پیدا کردن راه رهائی از آن برخواهد آمد.
۵ ــ درمان گناه
اگر چه به علت ضعف و ناتوانی و طبیعت گناه آلودی که در وجود ماست نمیتوانیم خود را از قید گناه رها سازیم، لیکن خدا را شکر که او راهی برای خلاصی ما از گناه مهیا کرده است تا مجبور نشویم به علت گناهان خود مجازات شویم. خدا عیسی مسیح را به این جهان فرستاد تا راهی برای آزاد کردن انسان از گناه آماده سازد. او خود تنها راه نجات است. زیرا خود مسیح فرمود: " من راه و راستی و حیات هستم هیچکس نزد پدر ( خدا ) جز بوسیله من نماید. " و باز در انجیل میخوانیم " در هیچکس غیر از او ( عیسی مسیح ) نجات نیست زیرا که اسمی دیگر در زیر آسمان به مردم عطا نشده که بدان باید ما نجات یابیم. " و نیز در انجیل میخوانیم " پس همچنانکه به یک خطا حکم شد بر جمیع مردمان برای قصاص، همچنین به یک عمل صالح بخشش شد بر جمیع مردمان برای قصاص، همچنین به یک عمل صالح بخشش شد بر جمیع مردمان برای عدالت حیات. زیرا به همین قسمیکه از نافرمانی یک شخص بسیاری گناهکار شدند همچنین نیز با اطاعت یک شخص بسیاری عادل خواهند گردید. " عیسی مسیح از مریم باکره متولد شد و شریک طبیعت گناه آلود آدم نبود و هرگز گناه نورزید و تنها شخص بیگناهی بود که در این جهان زندگی کرد. او با میل خود روی صلیب مجازات گناه تمامی بشر را بر خود گرفت و بدین ترتیب مزد گناه که موت بود نصیب مسیح گردید.
اکنون که جزای گناه به توسط مسیح پرداخته شده است خدا بهر کسی که گناهان خود را اعتراف کرده، مسیح را نجات دهنده و خداوند خود بپذیرد آمرزش گناهان و حیات جاودانی عطا میکند. این موضوع مهم و حیاتی را در دروس بعدی تحت عنوان تولد تازه و نجات به تفصیل شرح خواهیم داد.
هرکسی که به میسح ایمان آورد از مجازات و قدرت گناه رهائی خواهد یافت. منظور این نیست که او دیگر مرتکب گناه نخواهد شد، بلکه مفهومش اینست که تمام گناهانش، در گذشته و حال و آینده، آمرزیده شده و بخاطر آنها هرگز مجازات نخواهد شد. همچنین خدا به او قدرت روحانی عطا خواهد کرد تا به جای اینکه برای لذات گناه عمر خود را بگذراند، جهت نیکوکاری و خدمت زیست نماید. در درس آینده شما درباره عیسی مسیح که قادر و مایل است تمامی بشر را از قید گناه آزاد نماید، مطالبی را خواهید آموخت.