فصل هشتم
صفات و خصائصی که برای بشارت لازم است
اگر معلمی بخواهد در کار خود کامیاب شود بدیهی است باید درای خصائص مخصوصی باشد. به همین منوال کسانی که مایلند نقاش یا تاجر یا مکانیک یا نویسنده شوند باید خصایص لازم را دارا باشند والا نمی توانند در کار خود توفیق حاصل نمایند. وظیفه هر شخص مسیحی این است که بشارت نجات را به دیگران بدهد و آنان را به نزد مسیح راهنمائی کند، ولی بسیاری از مسیحیان به دلیل نداشتن خصایص و صفات لازم نمی توانند این کار را به نحو مطلوب انجام دهند. پس در این فصل می خواهیم صفاتی را تشریح کنیم که برای انجام دادن کار بشارتی واجب و لازم است.
- ما باید در مسیح بمانیم، چنانکه او در یوحنا ۱۵: ۴ و ۵ فرمود. اگر ما سعی کنیم مردم را با قوت خود یا به وسیله علم یا نیکی خود نجات دهیم حتماً به نتیجه نخواهیم رسید، ولی اگر ما در مسیح زیست کنیم و مسیح در ما زیست کند، آنگاه نیرو از او خواهد بود نه از ما و مانند شاخه ها در تاک حقیقی می توانیم میوه زیادی برای خدا بیاوریم. پس باید خود را کاملاً به مسیح تسلیم کرده در او پیوند شویم تا او بتواند مردم را به وسیله ما نجات دهد.
- ما باید با صمیمیت تمام گناهان خود را نزد خدا اقرار کرده، از او آمرزش بطلبیم. بدون شک عرم کامیابی ما در کار بشارت غالباً نتیجه گناهان ما است و تا ما اقرار نکنیم که گناهکاریم نمی توانیم گناهکاران دیگر را کمک کنیم که نجات یابند. در مزمور ۵۱ داود به گناه خود اقرار می کند و از خدا استدعا می نماید که او را ببخشد و پاک کند، آنگاه در آیه ۱۰ می گوید در نتیجه پاک شدن او گناهکاران دیگر نجات خواهند یافت. شیطالن سعی می کند ما را از اقرار به گناه خود باز دارد و می گوید اگر چنین کنیم مردم به حرف ما گوش نخواهند داد، ولی حقیقت این است که وقتی که حاضر نیستیم راجع به گناهکار بودن خود راست بگوئیم مردم مائل نیستند به حرف ما گوش بدهند. ما نمی توانیم به مردم بگوئیم، « ما بیگناهیم و شما گناهکارید، بیائید نجات یابید» ولی می توانیم بگویم و باید بگوئیم ما گناهکاریم، ما توبه کردیم، بخشیده شدیم و نجات یافتیم. شما نیز مانند ما گناهکارید، پس نزد نجات دهنده بیائید و او همانطوریکه ما را نجات داده است شما را نیز نجات خواهد داد.
- ما باید از تجربیات خود نکات زیر را فهمیده باشیم : پشیمانی از گناه، توبه، ایمان، آمرزش، پاک شدن از گناه، تولد تازه، و تعمید روح القدس. تا ما از تجربیات خویش این امور روجانی را نفهمیم چگونه می توانیم آنها را برای دیگران بیان کنیم؟ اگر قبل از آنکه نجات یابیم راجع به نجات سخن بگوئیم مردم فوراً درخواهند یافت که ما از آن بی خبریم و حرف های ما برای آنها اثری نخواهد داشت. جوانی که در یزد نجات یافته بود در پاسخ به این سوال که چگونه مسیحی شدی جواب داد : « من فهمیدم که آن مبشر که من را تعلیم داد آنچه را که در خصوص آن صحبت می کرد در خود داشت، پس من نیز مسیحی شدم».
- ما باید اطلاع کافی از کتاب مقدس داشته باشیم، زیرا آن پیغام نجاتی که باید آن را به مردم بدهیم در کتاب مقدس مشروح است. اگر با کتاب مقدس خوب آشنا نباشیم، نمی توانیم پیغام خود را بطور صحیح به مردم برسانیم و اگر به آنها تعلیمی از خود دهیم که در کتاب مقدس نیست، به جای اینکه آنها را به سوی خداوند هدایت کنیم گمراهشان خواهیم کرد. علاوه بر این یکی از راه های موثر برای حاضر کردن مردم برای توبه و ایمان خواندن آیات مناسب از کتاب مقدس برای آنها است و از این جهت لازم است چنان با کتاب مقدس آشنا شویم که بتوانیم بدون معطلی آیاتی را که مفید خواهد بود به این منظور انتخاب کنیم. و نیز لازم است که با تفسیر صحیح ای آیات آشنا شویم زیرا تفسیر غلط بارها اشخاصی را گمراه کرده است. پس هر مسیحی باید کتاب مقدس را هم برای خودش و هم به خاطر دیگران با دقت تمام تحصیل کند.
- ما باید با احتیاجات مردم آشنا شویم . تا یک نفر دکتر با بدن انسان و امراضی که عارض وی می شود خوب آشنا نشود نمی تواند داروهائی را که دارد بطور موثری بکار برد و به همانطور مبشری که با کتاب آشنا نیست ولی با غمها و ضعف ها و گناهان و آرزوها و اعتقاد کسانی که می خواهد آنان را نجات دهد آشنا نیست، نمی تواند ایشان را آنطور که باید و شاید کمک کند. عیسی مسیح با اهل ناصره سالهای زیادی را زندگی کرد تا بتواند آنها را کامل بشناسد، پس وقتی که شروع به تعلیم و نجات دادن مردم کرد تمام احتیاجات آنها را می دانست. (یوحنا ۲ک ۲۵).
- ما باید در کار بشارت طالب جلال مسیح باشیم، نه طالب جلال خود. مبشری که برای جلال خود سعی می کند مردم را مسیحی نماید، به صیادی می ماند که از شکار خود خوشش می آید و وقتی آهوئی می زند به خود می بالد. معلوم است که خدا به کار چنین کسی برکت نخواهد داد و مردم نیز از اقدامات او خواهند رنجید. مبشر حقیقی طالب شهرت برای خود نیست، بلکه طالب نجات مردم و جلال خداوند خود عیسی مسیح است.
- ما باید فروتن باشیم زیرا کار آوردن افراد به نزد مسیح خیلی مشکل است و هیچ کس آنقدر دانا و خوب نیست که لایق اینکار باشد. پس در عوض اینکه مانند فریسیان مغرور باشیم که از سایر مردم بهتریم باید به عدم لیاقت خود اعتراف کرده و با کمال فروتنی با مردم صحبت کنیم. اگر به قول پولس در رساله فیلیپان ۲: ۷-۸، خداوند ما عیسی خود را فروتن کرد تا مار را نجات دهد، چقدر بیشتر لازم است که ما خود را فروتن سازیم؛ علاوه بر آن وقتی که سعی می کنیم مردم را نجات دهیم ممکن است بی احترامی، بما بشود و ما باید حاضر شویم با کمال صبر و فروتنی هر نوع بی محبتی و بی احترامی را قبول کنیم چنانکه مسیح در حضور رئیس کهنه قبول کرد. سر موفقیت آن مبشر معروف محمود جلیلی فروتنی اوست، زیرا وقتی که مردم می بینند که او چگونه خود را حقیر می شمارد و در همه جا او را احترام و محبت می کنند ولی همه مردم از شخص مغرور نفرت دارند.
- ما باید مایل باشیم که یاد بگیریم. ما همه شاگردیم و تنها استاد کامل مسیح است؛ پس تا وقتی که زنده هستیم باید یاد بگیریم که چطور کار بشارت را بهتر انجام دهیم. البته اگر مایل باشیم که یاد بگیریم عیسی مسیح همیشه ما را تعلیم خواهد داد ولی اگر فکر کنیم که کامل هستیم و دیگر احتیاج نداریم که چیزی یاد بگیریم خدا نمی تواند آنطور که می خواهد ما را در کار نجات دادن گمراهان بکار ببرد.
- ما باید دارای روح فداکاری باشیم. آن چوپانی که خانه خود را ترک کرد و به بیابان رفت تا گوسفند گمشده را پیدا کند دارای روح فداکاری بود. ما می دانیم که آن چوپان عیسی مسیح بود که خود را فدا کرد تا ما گناهکاران را نجات دهد و هر مسیحی که می خواهد در کار نجات شرکت کند باید دارای همین روح باشد. کار بشارت بعضی اوقات خیلی مشکل است و اشخاص خود خواه و تنبل مبشرین خوبی نخواهند شد. اگر بخواهیم گمشدگان را نجات دهیم باید حاضر باشیم کا کنیم و دعا کنیم و زحمت بکشیم، حتی اگر لازم باشد بمیریم تا گناهکاران زیست کنند. عیسی مسیح ما را دعوت می کند که صلیب خود را برداریم و او را پیروی کنیم.
- در کار بشارت باید صبر داشته باشیم. بعضی اوقات نتیجه زود گرفته می شود، ولی غالباً طول می کشد که تخم حقیقت در قلب شخص نمو کرده ثمره نجات بیاورد. پس اگر لازم شود که مبشر چند ماه یا چند سال بدون تحصیل نتیجه کار کند نباید ناامید شود، بلکه باید با امیدواری تمام به زحمات و دعاهای خود ادامه دهد. وقتی که به دکتر شولر که در رشت و تهران یک عمر خدمت کرد خبر داده شد که یکنفر خانم تعمید گرفته جواب داد، « من مدت ۲۰ سال برای نجات آن خانم دعا کردم». لازم است آن وعده را به خاطر بیاوریم که در موسم درو خواهیم کرد، اگر ملول نشویم. (غلاطیان ۶: ۹)
- ما باید همیشه قانون طلائی را مراعات کنیم یعنی باید همانطور با مردم رفتار کنیم که می خواهیم آنها با ما رفتار کنند. بعضی اوقات مسیحیان جدی با دادن بشارت به اشخاص در موقع غیر مناسب یا با زیاد حرف زدن در موقعی که مردم وقت ندارند بشنوند و یا با گفتن چیزهائی راجب به مذهبشان که باعث رنجش ایشان می شود و یا با مجبور کردن ایشان در مباحثه که عقاید مسیحی را قبول کنند مردم را ناراحت و ناراضی می کنند، ولی این طرز رفتار هیچ نتیجه خوبی ندارد زیرا بر خلاف روح محبت است. برعکس مبشری که همیشه با نجابت و روح دوستی کار می کند می تواند نتیجه بهتری بگیرد.
- ما باید اشخاصی را که به آنها بشارت می دهیم حقیقتاً دوست بداریم. شاید این صفت مهمترین خصایصی است برای بشارت، زیرا محبت ما را به مردم نزدیک می کند، محبت قلبهای سخت را نرم می کند، محبت صبر و امید به ما می دهد، و به وسیله محبت ما مردم می توانند به محبت خدا پی ببرند. وقتی که از عباس عبهری دامغانی سوال شد که چه چیز باعث مسیحی شدن او شد، جواب داد ، «اشکهای مستر ویلسون (Mr. Ivan Wilson) مرا مسیحی کرد، مستر ویلسون خیلی راجع به مسیح با من صحبت کرد، ولی نمی توانست مرا قانع کند، لیکن وقتی که دید که قلب من چقدر سخت است شروع به گریه کرد و اشکهای او قلب مرا نرم کرد و من ایمان آوردم ». البته محبت آن مبشر او را وادار کرد که به حال دوست خود گریه کند و آن باعث نجات او شد. اگر ما به مردم محبت نداشته باشیم هیچ فایده نخواهد داشت که مژده محبت خدا را به آنها بدهیم.
- ما باید شجاع باشیم. یکی از آن آلاتی که شیطان به کار می برد تا ما را از صحبت کردن با مردم راجع به مسیح باز دارد ترس است. یکنفر مسیحی که می ترسد یا خجالت می کشد که راجع به مسیحیت صحبت کند هیچ وقت نخواهد توانست گناهکاران را به نزد نجات دهنده هدایت کند. چنانکه مسیح قبلا خبر داد مردم حتماً مرا مسخره کرده و با ما مخالفت خواهند نمود و ما به همان دلیری احتیاج خواهیم داشت که رسولان مسیح از خود نشان دادند وقتی که روساء ایشان را در اورشلیم تهدید کردند و آنها جواب دادند :« خدا را می باید بیشتر از انسان اطاعت نمود زیرا که ما را امکان آن نیست که آنچه دیده و شنیده ایم نگوئیم (اعمال: ۴ و ۵: ۲۹).
- ما باید بشارت مسیح را با شادی بدهیم، زیرا اگر با حزن و اندوه بشارت دهیم هیچ کس باور نخواهد کرد که واقعاً مژده ایست یکی از چیزهائی که در رساله پولس قابل توجه است شادمانی دائمی اوست و می توانیم مطمئن باشیم که سربازهائی که او را در زندان محافظت می کردند و قاضیهائی که او را محاکمه می کردند چون شادی او را مشاهده می نمودند روحیه پولس چنان بر ایشان تاثیر می کرد که بعضی از ایشان مانند داروغه فیلپی مسیحی شدند.
- ما باید موقعی که مشغول کار بشارت هستیم دائما دعا کنیم، زیرا زیرا دعا رابطه ای است مابین ما و خدا و فقط موقعی که خودمان با خدا نزدیک هستیم می توانیم دیگران را با خدا نزدیک کنیم. در فصل پانزده اهمیت دعا در کار بشارت را مفصل تر بیان خواهیم کرد.
- در خاتمه ما باید از روح القدس پر شویم تا بتوانیم بشارت نجات را به مردم بدهیم. عیسی مسیح به شاگردانش امر کرد که تا روح القدس به ایشان داده نشود نباید شروع به شهادت دادن کنند. لذا فرمود :« چون روح القدس بر شما می آید قوت خواهید یافت و شاهدان من تا اقصای جهان خواهید شد »( اعمال۱: ۸). و میدانیم که پطرس و سایر رسولان وقتی که در روز پنطیکاست از روح القدس پر شدند پیغام خدا را چنان با قوت به مردم رسانیدند که هزاران نفر ایمان آورده نجات یافتند. خدا حاضر است روح القدس را به هر کسی که از او بخواهد عطا کند.
پایان
وقتی که شما صورت و صفات و خصایص لازمه را خواندید شاید به خود گفتید من دارای این صفات نیستم پس من لیاقت ندارم به دیگران بشارت بدهم. صحیح است هیچ کس لایق این کار مقدس نیست ولی باید به خاطر بیاوریم که خدا که امر کرده است که ما همه امتها را شاگرد سازیم مایل و قادر است قبلا به وسیله روح خود ما را عوض کرده و لایق انجام دادن کار خود بگرداند. پس از او خواهش کنیم که ما را پاک و نیرومند گرداند تا بتوانیم میوه زیادی برای جلال او بیاوریم.
سوالات
- بن نظر شما کدام یک از این ۱۶ صفت برای یک نفر مبشر از همه لازم تر است؟
- چه صفاتی را می توانید بر این صفات شانزده گانه اضافه کنید؟
- شما به کدام یک از این صفات بیشتر احتیاج دارید؟
- صورت صفات لازمه را باز هم بخوانید و دعا کنید که خدا آن صفات را به شما عطا کند.
- آیات زیر را حفظ کنید : مزمور ۵۱: ۱۰-۱۳، یوحنا ۱۵: ۴-۵، غلاطیان ۶: ۹، اعمال ۴: ۲۰ و ۵: ۲۹